پس دورانی خطرناك است و وظیفه
ما در این دوران بسی سنگین. البته شروع آن سخت است.ادامه سهل است.وظیفه ما
تقواست.تقوا به گوشه نشینی و فقط دعا و نماز خواندن نیست كه امری كاملا مذموم
است.تقوا یعنی نگه داشتن همه اعضا و جوارح از گناه.مثلا تقوای چشم یعنی نگه داشتن
آن از گناه نگاه حرام.تقوای زبان یعنی نگه داشتن آن از غیبت و دروغ و تهمت و ... و
تقوای دیگر اعضا و جوارح هم مانند چشم و زبان و گوش.در اجتماع بودن و پولدار بودن
ربطی به داشتن یا نداشتن تقوا ندارد(حتی در این عصر ارتباطات هم می توان به كمالات
و لقاءالله رسید)زهد هم میتوان داشت.می توان بسیار پولدار بود و از امكانات
استفاده كرد اما زهد داشت.چون زهد,كندن خود از دنیا نیست.كندن دل از دنیاست.یعنی پول داشته
باشیم اما دل به آنها نبندیم.انسان قابلیت وصول به همه این كمالات را دارد.حال چه
به این كمالات برسیم و چه نرسیم وظیفه ما در این عصر تقواست.وظیفه ما نگه داشتن
ایمانمان است.باید توجه كنیم كه ما به وظیفه مان عمل نكرده ایم. ما خیلی غافلیم.خیلی.آیا
ما از احوالات امام زمانمان خبر داریم؟آیا میدانیم كه او الآن كجاست و چه
میكند؟آیا می دانیم كه آیا سالم است یا در بستر بیماری؟آیا می دانیم كه در این
1000 سال بر سر امام زمان چه آمده؟آیا می دانیم كه در این 1000 سال چند بار امام
زمان بیمار شده است؟آیا می دانیم كه امام زمان به طور كلی در این 1000 سال كه ما
او را تنها گذاشته بودیم و تنها گذاشته ایم چه می كرده است؟چقدر از امام زمان خود
بی خبریم!چقدر مصیبت ها كه بر ما(به خاطر غفلت خود ما)در این 1000 سال وارد آمده
است!امام زمان به خاطر كارهای ما بود كه غایب شد و به خاطر كارهای ماست كه ظهور
نمیكند.چرا آدم نمیشویم؟چرا بیدار نمیشویم؟اگر همین فردا امام زمان قیام كند آیا
رویمان می شود به صورت مباركش نگاه كنیم؟به خدا قسم رویمان نمی شود.آیا تا به حال
از این همه روز عمرمان فقط یك روز كامل را وقف خدمتگذاری امام زمان كرده ایم؟به
خدا قسم حتی یك روز را هم مخصوص خدمتگذاری او به شب نرساندیم.حدیثی از امام حسین
است به این مضمون كه اگر امام زمان را درك می كردم تمام عمر خود را وقف خدمتگذاری
به او میكردم.كسی نكته ای لطیف میگفت. میگفت كه این كه پیامبر فرموده اند كه امام
زمان در زمان غیبت مثل خورشید پشت ابر است.منظور از ابر همان گناهان ماست.گناهان
ما هر چه كمتر باشد به دیدار امام زمان نزدیك تریم..ما باید آنچه را كه خدا گفته
انجام بده انجام بدهیم و آنچه را كه گفته انجام نده انجام ندهیم.مستحبات
نمیخواهد.فقط ترك معصیت در اعتقادات و اعمال. فقط توجه به حضور خدا در هر زمان و
مكان. همین و بس.