تبیان، دستیار زندگی

در این مراسم كه جمعی از مسئولان و هزاران نفر از اقشار مختلف مردم حضور داشتند از سوی حجت الاسلام و المسلمین عالی ابعاد حادثه عظیم عاشورا تبیین شد و آقایان سماواتی و مرتضی طاهری به ذكر مصیبت امام حسین(ع) و اصحاب آن حضرت پرداختند.
لازم به ذكر است مراسم عزاداری در حسینیه امام خمینی(ره) تا جمعه ۲۴ آبان- یازدهم محرم ادامه خواهد داشت.



نکته هایی از سخنرانی حجت الاسلام عالی؛

*کسانی که مؤمن به وجود خداوند هستند، نسبت به ولایت و مدیریت خداوند متعال و خدایی اش در عالم، یکسان نیستند.

* میتوان انسان ها را در این رابطه به سه دسته تقسیم کرد؛

* دسته اول: دسته ای هستند که خداوند را صرفا به عنوان خالق قبول دارند و لاغیر! خدایی را قبول دارند که فقط خلق می کند و دستور و تکلیفی ندارد؛ در زندگی هیچ دخالتی ندارد که نتیجه اش می شود فرهنگ سکولار و این همان کفر است.

* دسته دوم: کسانی هستند که قبول دارند که خداوند در همه عرصه ها همه کاره است؛ چه در عالم تکوین(هستی و مقدراتش) و چه در عالم تشریع( قوانین و احکام دین) اما مشکلشان این است که یک جاهایی با خدا درگیر می شوند و راضی و تسلیم نیستند. و نعوذبالله چه بسا گاهی مقدرات الهی را ظلم هم بدانند!

* روح دین داری، تعبد و تسلیم بودن است.

* و اما دسته سوم: که خوشا به حال این گروه از انسان ها که نه تنها قبول دارند که خدا همه کاره عالم است بلکه ذره ای و لحظه ای نیست که راضی به مدیریت و ولایت و مقدرات الهی نباشند. همیشه راضی و تسلیم خداوند هستند و درگیری با خدای متعال ندارند.

*نه اینکه فکر کنیم گروه سوم مشکلی در زندگی ندارند بلکه چه بسا مشکلات این گروه بیشتر از بقیه هم هست. در زندگی مشکل دارند اما با زندگی مشکل ندارند.

بلا کشیم و ملامت خوریم و خوش باشیم       که در طریقت ما کافریست رنجیدن

* با شناخت گروه سوم است که جمله "ما رایت الا جمیلا" را خوب می فهمیم.

* امام حسین(ع) همه جور مصیبت و بلا را کشید؛ مصیبتا ما اعظمها!

* در حدیثی از امام صادق(ع) داریم که: گاهی بنده ای که در بلاها صبر می کند، خداوند هم به خودش و هم به پاس صبرش به دیگران هم عنایت و مرحمت می کند. مثل حضرت یوسف... و دیگر چه برسد به امام حسین(ع) که خداوند به واسطه این وجود مبارک به کل تاریخ و نه فقط انسان ها و بلکه همه عوالم نظر رحمت میکنند. "یا رحمت الله الواسعه"

*برای تسلیم بودن و تمرین راضی بودن به مقدرات الهی، فراز آخر دعای ابوحمزه ثمالی را در قنوت هایمان بخوانیم:
«اللهم انی اسئلک ایمانا تباشر به قلبی و یقینا حتی اعلم انه لن یصیبنی إلا ما کتبت لی و رضّنی من العیش بما قسمت لی یا ارحم الراحمین»