پرسش :
گفته شد تدبیر دوم امام، نوع حضورشان بوده است در حالی که واقف به شهادت هم بودند .چرا باز هم همراه فرزندان رفتند؟ و اینکه جایی که امام حضرت علی اصغر(ع) را بلند کردند، آیا اطلاع داشتند که در آن حال زمان شهادت کودک است؟
پاسخ :
رویه‌ی بنی امیه به خصوص در زمان معاویه این بود که اگر یک مجاهد فی سبیل الله از خانه و کاشانه خود دست به قیام می‌زد، دستور معاویه به اسارت گرفتن زن و فرزندان او بود تا از این طریق فرد به پا خواسته ، در تنگنا قرار گیرد و تسلیم شود. لذا اگر امام زن و فرزندان را همراه خود نمی‌بردند، بنی امیه از رویه‌ی همیشگی استفاده می‌کرد که این به دور از غیرت امام هم بود. در کل، نوع چینش قیام باید تکان دهنده باشد. از این طریق مظلومیت روز عاشورا به اوج برسد. اهل بیت حضور پیدا کردند تا سرافرازانه بعد از شهادت امام حسین(ع) در یک وضعیت ظاهری که اسم آن اسارت ولی در باطن چیزی غیر از این بود، قرار گیرند تا با فنون متفاوت به تخریب دشمن و ادامه دادن راه حضرت بپردازند.
دو نقل راجع به چگونگی شهادت حضرت علی اصغر(ع) وجود دارد. یکی این است که حضرت زینب(س) خطاب به امام عرض کردند: " این طفل مدت‌ها آب ننوشیده و در حال هلاک شدن است . حال اگر به شما آب نمی‌دهند این طفل را نشان دهید." که در اینجا اوج قساوت دشمنان نمایان می‌شود. نقل دیگر این است که امام در آخرین لحظات خواستند با طفل وداع کنند و فرمودند: " آن طفل من را بدهید تا با او وداع کنم". که در حال بوسیدن ، دشمن گلوی او را نشانه گرفت.
