حسین بن بشار گوید، به امام جواد علیه السلام نامه اى نوشته ام تا در مورد ازدواج از ایشان سؤال كنم، حضرت در جوابم نگاشتند:
مَنْ خَطِبَ إلیْكُمْ فَرَضیتُمْ دینَهُ وَامانَتَهُ فَزَوِّجُوهُ، إلاّ تَفْعَلُوهُ تَكُنْ فِتْنَةً فى الْأرْضِ وَ فَسادٍ كَبیرٍ؛
اگر خواستگارى برایتان آمد كه از دیانت و امانت او راضى هستید، به او زن بدهید. و اگر او را ردّ كنید (و این دو شرط را در نظر نداشته باشید) سبب فتنه و فساد بزرگى خواهد شد.
[التهذیب، ج 7، ص 369.]
امام جواد علیه السّلام فرمودند:
وَ قیل لِمُحمّدِبنِ عَلىٍ علیه السلام: مَا المَوْتُ؟ قالَ: هُوَ النَّوْمُ الَّذى یَأْتیكُمْ كُلَّ لَیْلَةٍ اِلاّ اَنَّهُ طَویلٌ مُدَّتُهُ لایُنتَبَهُ مِنْهُ اِلاّ یَوْمَ الْقِیامَةِ؛
از امام جواد(علیه السلام) سؤال شد: مرگ چیست؟ حضرت در پاسخ فرمودند: مرگ همان خواب است كه هرشب سراغ شما مى آید جز آن كه مدت خواب مرگ طولانى است وآدمى از آن خواب بیدار نمى شود، جز روز قیامت.
[بحارالانوار، ج 3، ص 134.]
