انسان می‌تواند به تمامی فعالیت‌های مباحی كه دیگران در عرصه‌های مختلف زندگی انجام می‌دهند، بپردازد بی آن كه حتی یك لحظه از توجه به رضای الهی و تحقق خواست خدا، غفلت ورزد؛ برای خدا به بازار رود، برای خدا درگیر عرصه‌های مختلف زندگی شود. برای خدا، ازدواج كند و روزی خانواده خود را تأمین نماید. برای خدا در عرصه‌های سیاسی فعالیت كند. برزمد و دفاع كند، اگر دوستی و محبتی ورزید و یا اگر كینه و نفرتی پیدا كرد برای خدا باشد. اگر خوشحال شد یا به خشم آمد در هر دو حالت برای خدا باشد.
فَانْظُرْ كَیْفَ كانَ عاقَبَةُ الْمُنْذِرِینَ. اِلاّ عِبادَالله الُْمخْلَصِینَ (۴)؛ «پس بنگر كه سرانجام آن بیم یافتگان چگونه بود. جز بندگان مخلص خدا.»
تعبیر «مخلص» و «مخلَصین» به فتح لام، در این آیات به معنای خالص و كس یا كسانی است كه خویشتن و نیت خویش را از هر گونه شائبه غیر الهی، پاك و خالص گردانده است. »
در تفسیر آیه: اِلاّ مَنْ أتَی اللهُ بِقَلْب سَلِیم (۵)؛ «مگر آن كس كه با قلبی رَسته از شرك، به نزد خدا بیاید.»
