یکی از دغدغه‌های مومنان در زمان غیبت این است که چگونه دینمان را در این دنیای پرتلاطم و پر از گناه حفظ کنیم.
مرحوم آیت‌الله العظمی بهجت در توصیه‌ای در این باره می‌فرمایند: "چنان چه ابتدای صراط که بر روی جهنم است (باریک‌تر از مو، و تیزتر از شمسیر است1) از همین دنیا باشد - که چنین است- با کم‌ترین غفلت ولو یک آن و یک لحظه از آن می‌افتیم و اگر افتادیم ممکن است تا به آخر برویم.
لذا باید برای تثبیت در دین و بودن بر صراط مستقیم این دعا را در زمان غیبت همه بخوانیم که: "یا الله یا رحمان یا رحیم، یا مقلب القلوب، ثبت قلبی علی دینک2". یعنی: "ای خدا، ای رحمت گستر، ای مهربان، ای زیر و رو کننده دل‌ها، قلب مرا بر دینت استوار و ثابت بدار.
آیت‌الله بهجت درباره وقت خواندن این دعا نیز چنین می‌فرمایند که: "وقت خواندن این دعا همین چند روز دنیا می‌باشد. اگر این روزها این دعا را نخوانیم پس کی می‌خواهیم بخوانیم؟!"
باشد که خواندن این دعا و یادآوری هر لحظه آن در زمان غیبت حضرتش دین خود را از انواع آفات و خطرات حفظ کنیم.
منابع روایات:
1- کافی، ج8، ص312؛ امالی صدوق، ص177؛ تفسیر قمی، ج1، ص29؛ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج6، ص264.
2- بحارالانوار، ج52، ص148؛ ج92، ص326؛ اعلام الوری، ص432؛ کمال الدین، ج2، ص351؛ مهج الدعوات، ص332
* برگرفته از کتاب در محضر بهجت؛ کتاب دوم، ص262
