تبیان، دستیار زندگی

«سازمان عفو بین‌الملل» که برخلاف نام خود ، تنها یک سازمان مردم نهاد غیر دولتی و بین المللی یا INGO است و هیچ ارتباطی با سازمان‌های قانونی و رسمی جهان ندارد. یکی از چند ده موسسه ای است که با حمایت دولت های غربی همواره تلاش می کند با ارائه گزارشات کذب، جمهوری اسلامی ایران را به عنوان یکی از کشورهای ناقض حقوق بشر معرفی نماید. این در حالی است که برخورد نهادهای رسمی بین المللی با مقوله حقوق بشر در ایران کاملا متفاوت است؛

مساله حقوق بشر و آنچه نقض حقوق بشر در ایران خوانده می‌شود، موضوعی است که به شدت از سوی مخالفان جمهوری اسلامی ایران پیگیری می‌شود؛ به ویژه در سال‌های اخیر و در جریان حوادث پس از انتخابات، این مساله به یکی از محورهای اصلی و ترجیع‌بند سخنان جریان ضدانقلاب تبدیل شد و از سوی غرب و علی‌الخصوص آمریکا نیز به طور متمرکز پیگیری شد که نهایتا به تعیین گزارشگر ویژه حقوق‌بشر برای ایران منجر شد.

این سازمان عفو بین الملل در اشتباهی فاحش، به جای عکس سکینه محمدی آشتیانی، عکس و نام نرگس محمدی بازیگر نقش ستایش را در بیلبورد تبلیغاتی که برای آزادی سکینه محمدی آشتیانی در شهر وین اتریش نصب کرده بود  درج نمود و در ذیل این بیلبورد از جامعه جهانی درخواست نمود  که با فشار به دستگاه قضایی ایران مانع اعدام نرگس محمدی ! شود .

گزارشگران ناشی این سازمان به اصطلاح بین المللی که در انتشار اسناد کذب علیه جمهوری اسلامی ایران لحظه ای تامل نمی کنند به جای جستجوی کلمه سکینه محمدی آشتیانی، مجرمی که از سال 1384 به جرم مشارکت در قتل همسرش و زنای محصنه در زندان تبریز محکوم است، نام نرگس محمدی را سرچ نموده اند که نتیجه این جستجو می شود افتضاحی که حتی محمد مصطفایی وکیل خود خوانده و فراری سکینه محمدی آشتیانی هم نتوانست این اشتباه را متوجه مسئولین این سازمان نماید.

شاید اگر گزارشگران ناشی این سازمان به جای عکس سکینه محمدی آشتیانی عکس  نایب رییس گروهک غیر قانونی کانون مدافعان حقوق بشر که نام وی هم نرگس محمدی است و چندی پیش از زندان آزاد شده است را می گذاشتند آنقدر افتضاح نبود که عکس و نام یک بازیگر مطرح تلویزیون ایران را به جای یک قاتل گذاشتند.

شایان ذکر است سکینه محمدی آشتیانی در سال 84  با هم دستی پسر عمه شوهرش؛ همسرش را به طرز فجیعی به قتل می رساند. آشتیانی متهم به مشارکت در قتل و زنای محصنه (در زمان حیات و بعد از فوت شوهرش) است و به مجازات مشخص شده در قوانین،  محکوم شده است  و بنا بر آنچه که  شریفی، رئیس دادگستری آذربایجان شرقی درباره این پرونده می گوید: سکینه محمدی آشتیانی با مردی رابطه برقرار کرده و با طراحی از قبل صحنه قتل؛ منزل را خلوت و آماده قتل کرده بودند و آشتیانی با آمپول بیهوشی شوهرش را بی هوش کرده و قاتل اصلی با چسباندن دو شاخه برق به گردن مقتول، او را به قتل رسانده است.

به نظر می‌رسد حمایت غرب از اینگونه نهاد‌های غیر دولتی! با هدف زمینه‌سازی بروز نارضایتی‌های اجتماعی، یکی از ابزارهای مهم در برابر کشورهایی است که قصد سازش با آمریکا را ندارند و منافع این کشور را در سراسر جهان به خطر می‌اندازد