دماغی بود که بزرگ بود. دراز بود. چاق بود. دماغ نبود، چماق بود. رو صورت الاغ بود.

الاغ دماغش و دوست نداشت.

وقتی به دماغش نگاه می‏کرد دلش پر از غصه می‏شد و اشکش در می‏آمد.

آن وقت عرعر می‏کرد: عرعر، عرعر. خیلی عروعر می‏کرد.

گوش دماغ را کر می‏کرد. یک روز دماغ خسته شد و به الاغ گفت: «حالا که این طور است من هم قهر می‏کنم و می‏روم. «الاغ گفت: «خب قهر کن برو! عرعر! چه بهتر!»

 آن وقت دماغ از الاغ قهر کرد و رفت.

 الاغ بی‏دماغ شد،دماغ بی‏الاغ شد!

محمدرضا شمس

دوست خردسالان

تنظیم:بخش کودک و نوجوان

وقتی الاغ ها لجباز می شوند!

الاغ موجودی پر تحمل و قوی است و به همین دلیل، در همه جای دنیا از آن برای سواری و بارکشی استفاده می‌شود.الاغ‌ها پاهایی کوتاه و پوستی ضخیم دارند که سبب شده است بتوانند به خوبی در جاهای خشک و ناهموار کار کنند. از آنجا که الاغ‌ها جانورانی آرام و رام بچه‌ها هستند، از آنها به عنوان حیوان خانگی نیز استفاده می‌شود.

نسل الاغ‌ها به الاغ‌های وحشی می‌رسد که خود به دست مصریان باستان اهلی شدند. الاغ‌های وحشی خیلی شبیه به الاغ‌های اهلی‌اند؛ با این تفاوت که گوش‌های آنها نوک‌تیز و سم‌های آنها کوچک است. بر خلاف الاغ‌هایاهلی، انواع وحشی دارای نوارهای سیاه رنگی روی پاهای خود هستند.

الاغ‌ها به رنگ‌های متفاوتی از تقریباً سفید تا سیاه کمرنگ یافت می‌شوند و معمولاً دو نوار سیاه در امتداد پشت و روی شانه‌ها دارند. برخلاف اسب‌ها، فقط در انتهای دم الاغ‌ها موهای دراز وجود دارد.

الاغ‌ها معمولاً خوب کار می‌کنند؛ ولی گاهی وقت‌ها لجباز می‌شوند و هنگامی که عصبانی یا ناراحت باشند، با صدای بلند عرعر می‌کنند.

بیشتر بدانید

* الاغ‌ها تا چهل سال هم عمر می‌کنند.

* از الاغ‌ها برای سواری و کشیدن گاری استفاده می‌شود.