تبیان، دستیار زندگی

كسي باباشو در كودكي از دست داده، هيچي ازش يادش نيست، وقتي جاي خاليشو حس كرد ، وقتي دلش گرفت و هوايش رو كرد چه كار بايد بكنه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

مطمئنا قسمت اين بوده و بايد خدا را شاكر بود چون ممكنه مثل من روزي صد بار آرزوي مرگ پدر را ميكردي...

سلام خدابيامرزتشون من كه جزء اون دسته ازافراد نيستم ولي برو جاي مزارشون شايدآروم تر شي

دوست عزيز در چنين مواقع ادمي مي تواند بسر مزار عزيز خود برود و با او درد دل كند و بايد هميشه بياد داشت كه همه رفتني هستند و نبايد براي عزيز از دست رفته دل تنگي كرد.

فقط بايد گفت : همه عالم بدونن بابام عليه به خدا خيلي خوب ، مهربونه بابام عليه به خدا باباي يتيما و باباي بچه شيعه هاست غم ندارم آدما بابام عليه به خدا اين شعر از خودم بود شابد خيلي موزون و با وزن درست نبود اما حرف دلم بود واقعا فكر مي كنم مي شه با ياد امير المونين و غم هاش و مهربونياش غم هاي دل و از ياد برد

انا لله و انا اليه راجعون مشكلاتتان را به خدا نگوييد بلكه به مشكلاتتان بگوييد كه خدايي مهربان دارم نماز آرامش بخش دل هاست گفتمش با غم هجران چه كنم گفت بسوز گفتمش چاره ي سوز بگو گفت بساز اميد وارم در پناه مولا علي قرار بگيري يا حق

دوري از عزيزه آدم همشه دردناك هست چه حالا از دستش بديم چه در گذشته باشه سعي خاطرات خوبش رو از اطرافيانت بپرسي و اونا رو هميشه در ذهنت تجسم كني هيچوقت فكر نكن از دستش دادي فكر كن هرجا كه هستي هميشه در كنارت . و هميشه شاهده كارات هستش سعي كن هميشه اون رو بياد داشته باشي دلت گرفت براش گريه كن وقتي شاد بود با فكر اون بخند چون اون هميشه در كنارته

سلام... بره سر مزارش... كربلا نديده...