تبیان، دستیار زندگی

به گزارش جام نیوز؛

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در سخنانی عجیب ضمن بیان اینکه 80 درصد زنان ایرانی محجبه هستند اظهار کرد: ۳۰ سال است که در زمینه عفاف و حجاب برنامه داریم، البته ما موفق بوده‌ایم، اما وضعیت ظاهری جامعه در مواقعی قابل انتقاد است.
 

علی جنتی که دیروز در همایش سراسری مربیان طرح تربیتی چهره به چهره در سالن ابن‌ هیثم مرکز تربیت معلم شهید بهشتی مشهد سخن می‌گفت، در ادامه اظهار کرد: پیامبران الهی برای ابلاغ رسالت خویش عموما به صورت رودررو با مردم سخن می‌گفتند و پیام وحی را چهره به چهره منتقل می‌کردند.

او ادامه داد: خود نبی مکرم اسلام (ص) دعوت خود را در آغازین روزهای رسالت به همین ترتیب انجام دادند و اولین ایمان‌ آوردن به حضرت نیز در سایه تبلیغ رودرروی حضرت به اسلام بود.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: حتا امروز که دنیا برخوردار از پیشرفت‌ترین ابزارهای تبلیغی است، گفت‌وگوی رودررو و سخن چهره به چهره جایگاه خود را حفظ کرده است.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی خاطرنشان کرد: شنیدم که مقام معظم رهبری در دیداری فرمودند که خداوند رازی را در مواجهه با افراد با یکدیگر قرار داده که ما نمی‌دانیم چیست، اما می‌دانیم که سری در دیدار چهره به چهره افراد با یکدیگر وجود دارد که موجب نزدیکی بیش‌تر آنان به یکدیگر می‌شود.

در برابر شبیخون فرهنگی قرار داریم

جنتی گفت: ما امروز با تبلیغات مسمومی مواجه هستیم که عموما از خارج از کشور به ما تحمیل می‌شود، بخصوص از طریق شبکه‌های ماهواره‌یی که در اسرع وقت اطلاعات را منتقل می‌کند و شبکه اینترنت که وسیله‌ای برای انتقال آزاد اطلاعات به صورت لحظه‌یی است.

او افزود: در چنین شرایطی ضمن این‌که ما می‌توانیم از این ابزارها برای انتقال آرمان‌های خود بهره ببریم، اما در معرض تهدیدهای دیگران نیز هستیم و همان‌طور که رهبری فرمودند، ما در برابر شبیخون فرهنگی دشمن قرار داریم و راهی به جز مصونیت‌بخشیدن و واکسینه کردن افراد نداریم.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهار کرد: اگر روح انسان در برابر امری مصونیت پیدا کند، می‌تواند در برابر تهاجمات فکری مقاومت کند، اما اگر مصونیت نداشته باشد، با کوچک‌ترین آسیب خدشه‌های جبران‌ناپذیر می‌بیند.

باید ارزش‌های اخلاقی در رفتار ما متجلی باشد

جنتی عنوان کرد: معصوم (ع) می‌فرمایند باید مردم را با عمل خود به باورهای نیک علاقه‌مند کنیم و نشان دادن ارزش‌های اخلاقی در عمل بسیار مهم‌تر از تأکید بر آنان در ساحت گفتار است.

وزیر ارشاد ادامه داد: من به دلیل مسؤولیت‌هایی که داشته‌ام، حدود ۱۲ سال در کشورهای عربی زندگی کردم و آن‌جا از نزدیک دیده‌ام که رادیوها،‌تلویزیون‌ها، مجلات و رنگین‌نامه‌ها در جهت فاسد کردن جوانان تلاش می‌کردند، اما من لمس می‌کردم که برخی از مساجد برنامه‌هایی برای تقویت قوای فرهنگی جوانان برگزار می‌کردند و می‌توانستند موفق باشند.

او با بیان این که ۳۰ سال است که در زمینه عفاف و حجاب برنامه داریم، گفت: باید پرسید که تا چه حد موفق بوده‌ایم و الآن چه وضعیتی داریم؟

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: البته ما موفق بوده‌ایم، اما وضعیت ظاهری جامعه در مواقعی قابل انتقاد است، اما من در جاهایی که تمام تبلیغات علیه حجاب بود، می‌دیدم که به دلیل تبلیغات رودررو و کارهای فرهنگی ۸۰ درصد جامعه محجبه هستند و این حجاب محدود به مرزهای جغرافیایی کشورشان نیست و هر گاه که از کشور خارج می‌شوند و به کشورهای آمریکایی و اروپایی نیز می‌روند، حجاب خود را حفظ می‌کنند و این فایده مصونیت بخشیدن به روح انسان‌ها را نشان می‌دهد.

رسالت شما رسالت پیامبران است

او خطاب به شرکت‌کنندگان در همایش سراسری مربیان طرح تربیتی چهره به چهره گفت: رسالت شما رسالت پیامبران است و جای تشکر ویژه دارد از آقای قرائتی که فرمایش رهبری را دنبال کردند و ادامه دادند و این درخت پربار را به وجود آوردند و تلاش‌های شما عزیزان قطعا تاثیر خود را در مصونیت بخشیدن به جامعه گذاشته و بی‌تردید شما توانسته‌اید نقش پیامبری خود را ایفا کنید، اما شرط موفقیت کامل این طرح آن است که در عمل هم بتوانیم کارهای تبلیغی را انجام دهیم.

او افزود: اگر من ساعت‌ها در خصوص ساده‌زیستی صحبت کنم، اما زندگی اشرافی داشته باشم و اگر در خصوص بیت‌المال ساعت‌ها سخنرانی کنم و تصرف ناروا در بیت المال داشته باشم، تمام حرف‌هایم به باد می‌رود و هیچ کدام از مردم حرف مرا باور نخواهند کرد.

جنتی با بیان این که مردم کوچه و بازارها گاهی بین حرف و عمل ما فاصله می‌بینند، گفت: بخصوص در مورد مسؤولین و کسانی که رهبری جامعه را به عهده دارند، این مساله بسیار شدید می‌شود و ما باید تمام تلاش خود را بکنیم تا در عمل با رعایت تقوا و تقید به آداب اسلامی بتوانیم دیگران را به صراط مستقیم هدایت کنیم.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به موفقیت طرح تربیتی چهره به چهره اشاره کرد و گفت: این‌که توانسته‌اید در طول شش سال این‌قدر موفق باشید و ما امروز شاهد حضور این چهره‌های نورانی هستیم نشان می‌دهد که ظرفیت‌های زیادی در جامعه وجود دارد و ما بایستی شاهد استفاده بهینه از آن‌ها باشیم.

علی جنتی خاطرنشان کرد: جا دارد که در این‌جا از هدایت‌ها و حمایت‌های مقام معظم رهبری و مراجع عظام تبلیغ در گسترش این طرح تشکر کنم و اعلام کنم که وزارت ارشاد نیز این افتخار را دارد که به عنوان یک رویکرد ملی در جهت گسترش فرهنگ قرآنی به این طرح عظیم کمک کند و از خداوند می‌خواهیم در این زمینه ما را یاری کند.

«کافی بود محو تماشای ویترین یک مغازه شوی و دستان کوچکت از دستان مادر رها شود، آن وقت برایت شروع سردرگمی بود، اندکی جلو می رفتی و مادر را می دیدی و صدایش می کردی، رویش را که بر می گرداند و قامتِ کوچکت را که با نگاهی آمیخته به تعجب می نگریست، آن موقع تو می ماندی و سکوت ناشی از یک شرمندگی کودکانه…» 

این حکایت زمانی است که می توانستی در پیاده روهای شهر قدم بزنی و آسوده خاطر فقط مغازه ها را بنگری بی آن که نگران از فرو رفتن تیرهای شیطانی به چشمان خود باشی، آری شاید بتوان گفت این روزها تنها سود پوشش های رنگارنگ و چسبان و کوتاه زنان سرزمین ما این است که کودکان کمتر مادران خود را اشتباه می گیرند.

حکایت مظلومیت و مهجوریت چادر مشکی را نه در هنگامه راهپیمایی بیست و دو بهمن می توان سنجید و نه در صحن و سرای امام رئوف و نه در کوچه ها و محله های سنتی شهر.

مظلومیت و مهجوریت چادر مشکی را آن زمان در می یابی که به سینما می روی، به تئاتر، به مراکز بزرگ خرید، به جشنواره های هنری، به پیاده روهای خیابان های بالای شهر، به کوه و پارک های جنگلی و نشانی از زنان چادری نمی یابی، تو گویی که تمام زنان شهر چادر را به کناری نهاده اند،

این چنین است که "باربارا اسلاوین” خبرنگاری که نام او را در جمع همکاران روزنامه های واشنگتن پست، نیویورک تایمز و اندیشکده علوم و امنیت بین الملل ( ISIS )  وابسته به اسرائیل می توان یافت در آخرین سفر خود به تهران از وضعیت امروزِ حجاب زنان ایرانی نسبت به گذشته ها ابراز رضایت می کند و در گزارشِ آخرین سفر خود به ایران در پایگاه تحلیلی المانیتور اینطور می نویسد که "این روزها در تهران دیگر زنان زیر پنجاه سال چادری کم‌تر به چشم می‌خورند”.

اما به راستی آیا واقعیت همین است که مشاهده می شود؟ آیا نسبت زنان چادری به دیگر خانم ها که البته آنان نیز در صورت رعایت حجاب اسلامی محترم و قابل تکریم هستند، این قدر کم و ناچیز شده است یا این که برخی از زنان چادری ترجیح می دهند فضای اجتماعی را به خصوص در فعالیت های فرهنگی هنری و ورزشی تفریحی دربست تقدیم دیگران کنند و سپس خود نیز به جمع کسانی بپیوندند که از وضعیت بد حجاب در این اماکن گلایه مند هستند؟

ممکن است استدلال شود که اجتناب حضور خانم های چادری در برخی فضاها به واسطه نامناسب بودن آن فضاهاست، اتفاقا همین عدم حضور این دسته از خانم ها یکی از دلایلی است که آن فضاها را نامناسب و جولانگاه بدحجابی کرده است. اگر برخی فضاها نامناسب است چه کسانی باید آن را درست کنند؟ آیا جز این است که همین زنان محجبه باید با حضور فعال و با نشاط و با جاذبه ی ناشی از رفتار رحمانی خویش ورق را برگردانند؟ آیا با در خانه نشستن اوضاع عوض می شود؟

روی این سخن البته با معدود افرادی نیست که چادر را از روی عادت و اکراه بر سر نگه داشته اند و هر جا مجالی بیابند خود را از آن آسوده می کنند و یا با رفتار سبک و دور از متانت یک زن محجبه شأن چادر را مخدوش می کنند، بلکه با آنانی است که با عشق و بر اساس یک باور درونی حجاب برتر را انتخاب کرده و خود نیز از وضعیت امروز حجاب در کشور ناراحت هستند و نسبت به بهبود آن احساس وظیفه می کنند.

در عرصه اجتماعی تکلیف بزرگی بر دوش زنانی است که چادر را با معرفت برگزیده اند و آن این است که با خودنمایی خویش در عرصه های اجتماعی مانع از شکل گیری انگاره ی ذهنی در اقلیت بودن زنان چادری در محیط های فرهنگی هنری و ورزشی تفریحی شوند. این خودنمایی آن خودنمایی توأم با خودآرایی نیست که قطعا نکوهیده و مذموم است بالاخص برای زنان چادری، بلکه در واقع بالا نگاه داشتن عَلَم چادر مشکی در جامعه اسلامی و اثبات گزاره توانمندی زنان محجبه در عرصه های اجتماعی است. اتفاقی که تا کنون به دلایل متعددی تقریبا شکل نگرفته است و برخی فضاها را فقط زنان بدحجاب پر کرده اند و شاید هم این گونه بگوییم که برخی فضاها فقط زنان بدحجاب را جذب کرده اند تا جایی که اگر در مواردی نادر زنان چادری نیز مجال ورود یافته اند به دلیل سنگین بودن محیط ترجیح داده اند چادر خود را به کناری نهند و همرنگ جماعت شوند، دنیای سینما و بازیگری از آن دست فضاهایی است که تا کنون در بست دور از دسترس زنان محجبه باقی مانده است.

اما به راستی چه باید کرد؟ آیا جز این است که وظیفه اصلی در باب نهادینه کردن فرهنگ حجاب بر دوش خود خانم های محجبه است؟ آیا جز این است که تا کنون فریادها و مرثیه خوانی ها از اوضاع غیرقابل قبول حجاب در عمل تاثیری نداشته است؟ به نظر می رسد این روزها که لشگر بی حجابان و ساپورت پوشان خیابان های شهر را به تسخیر درآورده اند، زنان محجبه بیش از گذشته وظیفه دارند با رفتار آمیخته با محبت و تدبیر در محیط های اجتماعی بالاخص فضاهای فرهنگی هنری و ورزشی تفریحی فعالیت کنند و توانمندی های خود را ارائه کنند، این فعالیت حتی اگر به صرفِ حضور و در سکوت کامل نیز باشد ارزشمند است، آن چنان که امام صادق (ع) در روایتی می فرمایند: با سکوت مردم را به سوی ما دعوت کنید.

جنوب نیوز