یک روانشناس درباره موضع‌گیری فرزندان زنان و مردان میانسال فاقد همسربرای ازدواج، اظهار کرد: این مخالفت‌ها ناشی از خودخواهی فرزندان است، چون آنان گمان می‌کنند که پدر و مادر تنها متعلق به آنان هستند؛ این در حالیست که والدین نباید تنها بمانند و به یک همراه احتیاج دارند تا بتوانند نیازهای روانی و عاطفی خود را برآورده کنند.

دکتر شهناز نوحی در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس «زنان» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، با تاکید بر اینکه رفع نیازهای اقتصادی ممکن است در ازدواج زنان میانسال موثرباشد، افزود: فرزندان متاهل زنان و مردان فاقد همسر باید از طریق رسانه‌های مختلف از جمله رادیو و به ویژه تلویزیون آموزش ببینند تا با خودخواهی نسبت به ازدواج والدینشان موضع گیری نکنند.

این روانشناس با بیان اینکه جدایی از همسر نسبت به فوت همسر تبعات سنگین‌تری برای فرد در پی دارد، اظهار کرد: زوجین پیش از طلاق، درگیری و تنش زیادی را تجربه می‌کنند، بنابراین دست‌کم باید تا شش ماه وارد رابطه جدیدی نشوند چون مدت زمانی لازم است تا آنان وضعیت روحی خود را بازسازی اساسی کنند و درباره علل مشکلات ازدواج قبلی و سهم خود در جدایی بیندیشند و به نتیجه برسند.

وی در ادامه گفت: برخی افراد پس از طلاق شتاب‌زده عمل می‌کنند، چرا که به علت ترس از تنهایی و نگرانی از ناتوانی برای ازدواج مجدد، پس از گذشت یکی دو هفته از طلاق، وارد رابطه جدیدی به قصد ازدواج می‌شوند و معمولا چنین روابطی نتایج موفقیت‌آمیزی نخواهد داشت.

این روانشناس افزود: افراد مطلقه برای ازدواج مجدد، سخت‌گیری‌های خاص خود را دارند که ممکن است منطقی هم نباشد. بسیاری از آنان ممکن است تا پس از گذشت چندین سال از طلاق،موفق به ازدواج نشوند و همین امر تبعات خاص روحی را برای آنان به دنبال دارد.

نوحی درباره افراد مجردی که در سنین میانسالی تصمیم به ازدواج دارند، اظهار کرد: این افراد به دو دسته تقسیم می‌شوند. برخی از آنان با احساس یأس و ناکامی وارد دوران میانسالی می‌شوند و به خاطر جواب مثبت ندادن به بعضی از خواستگاران خود احساس پشیمانی می‌کنند که این افراد را باید از نظر روانشناختی و اجتماعی حمایت کنیم؛ چرا که تداوم این روند ممکن است به ابتلای آنان به افسردگی و اختلالات دیگر منجر شود البته این افراد نیز باید به دریافت چنین کمکی مایل باشند.

این روانشناس افزود: ممکن است دختران و پسران برای دستیابی به موقعیت مالی بهتر یا پرداختن به تحصیلات عالیه و یافتن گزینه‌های بهتر،ازدواج خود را به تاخیر بیاندازند. در این شرایط دختری که به مرز 40 و 42 سالگی رسیده است، انتخاب‌هایش متفاوت‌تر از پسران خواهد بود. حتی ممکن است پسران نیز با این وضعیت مواجه شوند، چرا که تنهایی برای آنان هزینه‌های روانشناختی سنگین‌تری دارد.

آمار بالای طلاق زنگ خطری برای کیان خانواده است

نوحی در ادامه گفت: وضعیت اجتماعی، فرهنگی و برخی از دشواری‌های اقتصادی دیدن تجارب ناموفق ازدواج اطرافیان باعث به تعویق افتادن ازدواج جوانان شده است و در حال حاضر آمار ازدواج به طلاق 5 به 1 و حتی 4 به 1 شده است. همین وضعیت موجب ایجاد ترس و نگرانی از ازدواج در جوانان اعم از دختران و پسران شده و این زنگ خطری برای کیان خانواده است.

این روانشناس درباره دیدگاه‌های فرهنگی در زمینه ازدواج افراد در میانسالی، اظهار کرد: بهتر است که طلاق والدین تا پیش از رسیدن کودکان به مقطع نوجوانی صورت گیرد، چون دوره نوجوانی تغییرات روانشناختی و هیجانی خاص خود را در پی دارد و کودکان در این دوره دوباره هویت خود را پیدا کنند، بنابراین نمی‌توان طلاق و حتی ازدواج مجدد را در دوران نوجوانی فرزندان به والدین توصیه کرد. البته نسخه قطعی نمی‌توان پیچید چون ممکن است فرصت‌های خوبی به منظور ازدواج مجدد والدین حتی در همان شرایط پیش آید.

نوحی افزود: کودکان معمولا از ازدواج مجدد والدین خود هراس دارند، چرا که می‌ترسند که پدر و مادر خود را از دست بدهند، بنابراین لازم است که کودکان حتی در مدارس در این زمینه آموزش ببینند، چرا که آنان تصورخاصی از نامادری و ناپدری دارند و گاهی اوقات این دیدگاه‌ها در خانواده تشدید می‌شود.

این روانشناس با تاکید بر ضرورت آموزش دیدن زنان و مردانی که هردو یا یکی از آنان صاحب فرزند هستند، پیش از ازدواج مجدد، گفت: آنان باید درباره مزایا و معایب ازدواج با یکدیگر، آگاهی لازم را داشته باشند و خود را برای شرایط جدید آماده کنند. این آموزش‌ها را می‌توان از طریق مشاوره فردی، آموزش در مدارس، خانه‌های سلامت و رسانه‌هایی مانند کتاب به والدین ارائه داد و آنان نباید بدون اطلاع از جوانب مختلف، تن به چنین ازدواجی بدهند.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا ازدواج موقت می‌تواند راهکار مناسبی برای یافتن همراه و همدم در دوران میانسالی باشد، گفت: لازم است ازدواج موقت در ایران به طور دقیق تعریف و ساز و کار قانونی برای آن در نظر گرفته شود،چراکه ممکن است مرد فوت کند و همسر موقت او برای دستیابی به ارث، ازدواج خود را علنی کند.

این روانشناس اضافه کرد: در حال حاضر سوگیری و برداشت‌های شخصی و گاه خودخواهانه از ازدواج موقت می‌شود و ممکن است زوجین به ویژه مردان، حقوق همسر موقت خود را به رسمیت نشناسند. در این شرایط تبعات و عوارض چنین ازدواجی از سودی که عاید دو طرف می‌شود، بیشتر است.

نوحی در پایان اظهار کرد: اکنون نوعی هرج و مرج در زمینه ازدواج موقت وجود دارد و هم حقوق انسانی زن دائم مرد و هم حقوق انسانی زن موقت او زیر سئوال می‌رود و مرد نیز تحت فشار قرار می‌گیرد، بنابراین لازم است این ازدواج و چارچوب آن به درستی تعریف شود. درغیر این صورت باید شاهد تداوم نگاه منفورانه افراد به ازدواج موقت باشیم.