بدخلقی و بداخلاقی یکی از صفات رذیله ای است که در اسلام مورد نکوهش قرارگرفته است.

برعکس آن، خوش خلقی و برخورد نیکو با دیگران از صفات و فضایلی است که در آیات قرآن مجید و روایات ائمه اطهار(علیهم السلام) بسیار مورد تاکید قرارگرفته است.

حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) فرمودند که: «هر که بدخلق است خود را معذب دارد» و بسیار می شود که به واسطه کج خلقی ضررهای عظیم به آدمی می رسد، و از نفعهای بزرگ محروم می شود، و عاقبت هم آدمی را به عذاب اخروی می افکند.

مروی است که: روزی به حضرت رسول(صلی الله علیه وآله) عرض کردند که: «فلان زن روزها را روزه می گیرد و شبها را به عبادت به پای می دارد ولیکن بدخلق است و از کج خلقی به همسایگان خود آزار می رساند. آن حضرت فرمودند: هیچ خیری در او نیست، و او از اهل جهنم است» و آن حضرت فرمودند که: «بدخلقی بنده را می رساند تا اسفل درک جهنم.» و باز آن حضرت فرمودند: «خدا منع کرده است قبول توبه بد خلق را. عرض کردند که: چرا یا رسول الله؟ فرمودند: به علت اینکه هر وقت از گناهی توبه کرد در گناهی بدتر می افتد». و فرمودند که: «بدخلقی گناهی است که آمرزیده نمی شود.» و بعضی از بزرگان گفته اند که: «اگر مصاحبت و همنشینی کنم با فاسق فاجر خوش خلقی، دوست تر دارم که با عابد کج خلقی بنشینم.»

معالجه کج خلقی

و معالجه این صفت ذمیمه نیز مانند سایر صفات آن است که: انسان مفاسد دنیایی و آخرتی آن را به یاد آورد و ملاحظه کند که این صفت، خالق و خلایق را با او دشمن می کند، پس مهیای این گردد که این بیماری را از خود دفع نماید. بعد از آن در وقت هر سخنی و حرکتی در فکر باشد که کج خلقی از او سر نزند و خود را محافظت کند و به حسن خلق بدارد تا حسن خلق ملکه او گردد.

چنانچه گفته شد ضد این صفت مهلکه، حسن خلق است که از شریفترین صفات و فضائل ملکات است و عقل و نقل دلالت بر مدح و خوبی آن می کنند. پیغمبر خدا(صلی الله علیه وآله) فرمودند که: «در کفه میزان اعمال در روز قیامت، چیزی بهتر از حسن خلق نیست.»

و نیز آن حضرت فرمودند که: «خدا دین اسلام را خالص از برای خود گردانید. و صلاحیت ندارد از برای این دین مگر سخاوت و حسن خلق. پس دین خود را به این دو زینت دهید.» و به آن جناب عرض کردند که: «ایمان کدام یک از مۆمنین افضل است؟ فرمودند: هر کدام که خوش خلق ترند.» و باز فرمودند که: «دوست ترین شما در نزد من و نزدیکترین شما در روز قیامت به من، خوش خلق ترین شماست.» و نیز فرمودند که: «حسن خلق گناه را می گدازد همچنانکه خورشید یخ را آب می کند.» 

از آن بزرگوار روایت است که: «بنده ای می شود کم عبادت کند، ولی به واسطه حسن خلق در آخرت به درجات عظیم و اشرف منازل برسد». و به ام حبیبه که زوجه آن حضرت بود فرمودند: «آدم خوش خلق، خوبی دنیا و آخرت را گرفت.» و نیز آن حضرت فرمودند: «حسن خلق، صاحبش را می رساند به درجه کسی که روزها روزه و شبها به عبادت مشغول باشد.»

از حضرت امام محمدباقر(علیه السلام) روایت است که: «مردی به خدمت حضرت پیغمبر آمد و عرض کرد که: یا رسول الله مرا وصیتی کن. حضرت او را به چند چیز توصیه فرمودند و از جمله آنها این بود که: با برادر مۆمن با گشاده رویی ملاقات کن.» امام صادق(علیه السلام) فرمودند که: «نیکی و خوش خلقی، ولایات را آباد می گرداند و عمرها را زیاد می کند.» و فرمودند که: «به درستی که خدای تعالی بنده را برای حسن خلق ثواب کسی می دهد که صبح و شام مشغول جهاد در راه خدا باشد»

با سلام متن کامل تر رو براتون قرار میدم :

     سعدبن معاذ از اصحاب خاص ونیک رسول الله (ص) بود  وپیامبر در باره ایشان توصیفات ارزنده ای دارد...به پیامبر خبر دادند که « سعدبن معاذ » از دنیا رفت ، رسول خدا با اصحاب خود ، کنار جنازه سعد آمدند ، حضرت دستور داد تا جنازه ی سعد را غسل بدهند وخودش نزدیک در ایستاد ، پس از مراسم غسل و کفن ، جنازه را برداشتند تا به قبرستان ببرند، رسول خدا با پای برهنه جنازه سعد را تشیع کرد ، در حین تشیع گاهی طرف راست تابوت را می گرفت وگاهی طرف چپ آن را ، تا به قبر رسیدند، حضرت شخصاً داخل قبر شد ، لَحدقبر را می ساخت وی فرمود : سنگ به من بدهید ، خاک تر به من برسانیدتا بین خشت ها را بگیرم، پس از آن که خاک ها را ریختند پیامبر(ص) فرمود:

اِنّــی لَــأعلَمُ سَیُبــلی ویَــصِــلُ البَلی وَ لکِــنَّ اللهَ عَــزَّ وَ جَــلَّ یُـحِـبُّ عَبداً اِذا عَمِـلَ عَمَلاً فَأحکَمَهُ ؛ می دانم که به زودی این خشت وگل کهنه می شوند ولی خدا وند دوست دارد هرکاری را که بنده انجام می دهد ، آن را محکم کند.

در این هنگام مادر سعد که در کنار قبر بود گفت :

     رسول خدا به مادر سعد فرمود : این چنین به طور قطع و یقین از طرف خداوند سخن نگو ، اینک سعد بر اثر فشار قبر رنجیده و آزرده  شد .

    رسول خدا با مردم از کنار قبر مراجعت کردند ، در حین مراجعت ، بعضی به حضرت عرض کردند : « عملی که با سعد انجام دادی هرگز ندیدیم درباره دیگری انجام داده باشی، جنازه او را با پای برهنه وبی ردا تشیع کردی؟»

 حضرت فرمود : دیدم فرشتگان بدون ردا و با پای برهنه جنازه سعد را تشیع می کنند ، از آنها پیروی کردم .

  عرض کردند: گاهی طرف راست و گاهی طرف چپ جنازه را می گرفتی؟

 فرمود : دستم در دست جبرئیل بود هر طرف را که او می گرفت من هم می گرفتم.

   عرض کردند ، خودت دستور فرمودی ، بدن سعد را غسل دادند، خودت بر جنازه اش نماز خواندی وقبرش را پوشاندی ، باز فرمودی ؛ سعد را آزار وفشار قبر فرا گرفت ؟!

حضرت فرمود : « نَـعَـم اَنَّــهُ کانَ فی خُــلــقِــهِ مَــعَ اَهـلِــهِ سُـــوءً : آری سعد کمی با خانواده اش بد اخلاق می کرد، این فشار قبر از آن جهت بود.»

http://taghrirat.blogfa.com

ممنون از شما