غواصان در عرصه دفاع مقدس بسیار مظلوم بودند؛ شاید این به خاطر حساسیت عملیات های آنان و پنهان بودن آموزش های شان باشد. چرا که دیگران کمتر در جریان برنامه های رزمی آنان قرار می گرفتند.
اکثر ما اگر هم دغدغه ای درباره شناخت حماسه سازان دفاع مقدس داشته باشیم؛ بیشتر نام سرداران را شنیده ایم اما چه بسیار جان برکفانی بودند که پس از دوران دفاع مقدس آن طور که شایسته آنهاست نامی از آنان برده نشده است.
نمی دانم تا به حال غواصی کرده ای یا نه! دنیای زیر آب بسیار دل انگیز است، زیر آب که می روی انگار به دنیای جدیدی وارد شده ای، حس شادی و تولد داری، حس پرواز! پرواز در آسمان زیر آب! غواصی لذت بخش است اما نه غواصی در جنگ و در اروند.
در جنگ وقتی زیر آبی و در آرامش، ناگهان مشاهده می کنی که خطوطی از حباب با سرعت از جلوی دیدگانت عبور می کنند، فکر می کنی چه حباب های زیبایی اما این تصور فقط تا قبل از این است که گلوله هایی که وارد آب شده اند حنجره همرزمت را نشکافته اند...
غواصی یعنی وقتی تیر خوردی باید ساکت باشی چون با کوچکترین صدا، ستون لو می رود! نه راه پس دارد نه راه پیش! نه زمینی زیر پایش وجود دارد که بتواند روی آن مداوا شود؛ نه امدادگری به سراغ او خواهد آمد! خلاصه این که غواص است و خدا و لحظاتی تا پیوستن به دریا!
اندر شط خون پلاک هم از تو نماند / پیراهن چاک چاک هم از تو نماند
گمنام ترین گمشده، غواص شهید / رفتی تو به آب و، خاک هم از تو نماند
