امام رضاعلیه السلام هیچگاه نام فرزندش محمد را جز با كنیه نمی برد و می گفت: ابوجعفر برای من نامه ای نوشته است ! و من به ابوجعفر نامه نوشته ام در حالی كه او هنوز كودكی در مدینه بود امام او را با تعظیم و كمال احترام خطاب می نمود و متن نامه های ابوجعفر در نهایت بلاغت و نیكی به امام می رسید. شنیدم امام رضاعلیه السلام می فرمود: ابوجعفر پس از من وصی و جانشین من در میان خاندانم است. این گونه مناسبات و روابط امام رضاعلیه السلام با فرزند خردسال خویش گذشته از اینكه برای فراهم سازی زمینه امامت آن حضرت بوده است روش درست و مطلوب ارتباطات پدر و فرزندان را نیز آموزش می دهد. احترام گذاشتن پدر به فرزند احترام به دیگران رابه فرزند می آموزد و به وی شخصیت می دهد و او را برای پذیرش مسئولیت های بزرگ آماده می نماید.
هریك از چهار كنیه ای كه برای امام نهم ذكر شد روشنگر یك ویژگی و فضیلت آن امام همام می باشد.
