امام حسن علیه السّلام فرمودند:
همانا در قرآن چراغ های روشنائی بخش و شفا بخش دردها و گرفتاری های درونی وجود دارد، پس كسی كه (خود را) با قرآن جلی دهد چشمانش قوی و روشن می گرددو قلب و درون خویش را صفا خواهد داد، چون كه تفكّر و اندیشه (در قرآن سبب) حیات قلبِ آگاه می باشد، همچنان كه شخص روشن دل در تاریكی ها به وسیله نور چراغ حركت می نماید و راه می رود.
بحارالأنوار، ج 78، ص 112
امام علی علیه السّلام فرمودند:
اللّه َاللّه َفی القرآنِ، لا یَسبِقُکُم بالعَمَلِ بهِ غَیرُکُم؛
خدا را! خدا را! درباره قرآن، مبادا دیگران با عمل به آن بر شما پیشى گیرند.
نهج البلاغه : از نامه 47
