به هرحال در این آیات پس از اشاره به این كه آدم آفریده شد و به شكل بشرى درآمد، مى فرماید: «آنگاه به فرشتگان دستور دادیم كه به او سجده كنند پس آنها سجده كردند جز ابلیس كه از سجدهكنندگان نبود.»
همچنین امام علی(ع) در خطبه اول نهج البلاغه،پیرامون چگونگی خلقت حضرت آدم می فرماید:
«...آنگاه خداى سبحان ، از زمین درشتناک و از زمین هموار و نرم و از آنجا که زمین شیرین بود و از آنجا که شورهزار بود ، خاکى بر گرفت و به آب بشست تا یکدست و خالص گردید . پس نمناکش ساخت تا چسبنده شد و از آن پیکرى ساخت داراى اندامها و اعضا و مفاصل . و خشکش نمود تا خود را بگرفت چونان سفالینه . و تا مدتى معین و زمانى مشخص سختش گردانید . آنگاه از روح خود در آن بدمید . آن پیکر گلین که جان یافته بود ، از جاى برخاست که انسانى شده بود با ذهنى که در کارها به جولانش درآورد و با اندیشهاى که به آن در کارها تصرف کند و عضوهایى که چون ابزارهایى به کارشان گیرد و نیروى شناختى که میان حق و باطل فرق نهد و طعمها و بویها و رنگها و چیزها را دریابد . معجونى سرشته از رنگهاى گوناگون...».l
