نماز نماد صبر، استقامت، شکیبایی، دارای  بزرگی، سنگینی بهترین علل تقرب بنده به پروردگار است.
 
 خواند نماز در پیشگاه خداوند دارای مسئولیت بسیار سنگینی، سختی و لزوم توجه به مقبولیت نماز در پیشگاه پروردگار از سوی بنده است.
 
در این بخش از گزارش به اسرار نماز در کلام قران و سوره بقره اشاره می کنیم.
 
 یکی از بهترین علل تقرب عبد  به مولی نماز خیلی سخت است انسان خاشع این بار سنگین را به مقصد می رساند.
 
خواندن نماز با حضور قلب و تقرب در پیشگاه خداوند  که بسیار بزرگ و سختی است.
 
براساس روایتی از امام حسن مجتبی (ع) ایشان هنگام خواندن نماز دو پهلویشان می تپید این حالت نشانه امانتداری امام (ع) نسبت به فرضیه نماز است.
 
 اگر کسی صبح نمازش را خواند و در آن روز  از فحشا و منکر نجات پیدا کرد باید یقین داشته باشد که نماز او مقبول پروردگار است در صورتی که نماز  صبحش را خواند باز کماکان دست به فحشا و منکر زد مطمئن باشد نماز او مقبول نیست.
 
 امام علی (ع) در خصوص مقبولیت نماز در پیشگاه خداوند می فرماید؛ نماز آن است که انسان را از زشتی باز بدارد، این چنین نیست که خداوند سبحان  مساله قبول نماز را به قیامت واگذار  کرده باشد در قیامت انسان آگاه می شود.
 
 عده ای که اهل حسابند واقعا می فهمند  نماز صبحشان قبول شد، جبران می کنند یا نماز ظهر و عصرشان مقبول شد، ترمیم می کنند آنها اهل حساب نیستند و اهل غفلتند.
 
 
 در قیامت برایشان روشن می شود، اینکه گفتند: محاسبه کنید  یعنی اثار عبادات را در خود بیابید اگر دیدید اثر برای شما ثابت نشد بدانید موثر نیامده است، زیرا نماز انسان را از زشتی باز می دارد.
 
گفتنی است: خواندن نماز عامل آزادگی در بندگان است و خداوند با آزادگان و افراد آزاد است
 
زیرا انسان های آزاده هرگز اسیر هواهای نفسانی و شهوات خود نخواهند شد.