۴- نکته جالبی تاریخی در مورد دارالاماره کوفه که اکنون خرابه های آن در این شهر قابل مشاهده است این که هنگامی که حجاج لشکر مصعب ابن الزبیر را شکست می دهد، سر بریده مصعب را در طشتی برای وی به دارالاماره می آورند. در این هنگام یکی از مسئولان کاخ به خنده می افتد، وقتی حجاج علت را سوال می کند، پاسخ می دهد به سرنوشت تو فکر می کنم. حجاج می پرسد چرا؟ وی می گوید روزی سر حسین(ع) را در مقابل ابن زیاد در همین کاخ گذاشته بودند، چند سال بعد سر بریده ابن زیاد را در همین کاخ مقابل مختار گذاشته بودند، سال بعد در این قصر سر بریده مختار را مقابل مصعب گذاشته بودند، حال می بینم سربریده مصعب را در کاخ مقابل تو گذاشته اند. بعد از این واقعه حجاج به خود می لرزد و دستور می دهد کاخ را به کل تخریب کنند.
۵ -مختار در ابتدای قیامش با عبدالله بن زبیر که در مکه اعلام خلافت کرده بود همراه شد اما بعد از مدتی با او دچار مشکل شد و از او جدا شد.
۶ -پسر ابوعبید ثقفی برخلاف توابین به کمک سپاهی بزرگی که گردآورده بود با شعار توابین؛ «یا لثارت‌الحسین» (به فارسی: ای خونخواهان حسین) و شعار «یا منصورُ اَمِت؛ ای پیروز، بمیران» که پس از پیروزی در جنگ بدر رایج شده بود، در چهارشنبه ۱۶ ربیع‌الثانی ۶۶ (قمری) و به نقلی در شب ۱۴ ربیع‌الاول سال ۶۶ هجری در کوفه به پاخاست و پنج سال بعد از واقعه کربلا، دوران زمامداری هجده ماهه مختار آغاز شد.
