تبیان، دستیار زندگی

به نام خداوند جان و خرد

كزین برتر اندیشه برنگذرد

برای من دل و دست غزل نمانده ولی

هنوز نیز تو تنها بهانه ی غزلی

خدا شکوه ترا در غزل نهاده بگو

چگونه بگذرم از این ودیعه ی ازلی ؟

برای من که زبانم خزیده پشت سکوت

هنوز نیز تو تنها صدای محتملی

چه بارها که دل از دست تلخ کامی ها

پناه برده به آن چشم روشن عسلی

خیال باز شکفتن نداشتم دیگر

گرفته بودم از این قحطی ترانه ولی ،

تبسمت به سرودن امیدوارم کرد

بگو که تار امید مرا نمی گسلی

رضا معتمد

ای همت هستی زتو پیدا شده
خاک ضعیف از تو توانا شده
آنچه تغیر نپذیرد توئی
وانکه نمردست و نمیرد توئی
ما همه فانی و بقا بس تراست
ملک تعالی و تقدس تراست
هر که نه گویای تو خاموش به
هر چه نه یاد تو فراموش به

ای به ازل بوده و نابوده ما
وی به ابد زنده و فرسوده ما
پیش تو گر بی سر و پای آمدیم
هم به امید تو خدای آمدیم
یارشو ای مونس غمخوارگان
چاره کن ای چاره بیچاره‌گان
قافله شد واپسی ما ببین
ای کس ما بیکسی ما ببین
بر که پناهیم توئی بی‌نظیر
در که گریزیم توئی دستگیر
جز در تو قبله نخواهیم ساخت
گر ننوازی تو که خواهد نواخت
درگذر از جرم که خواننده‌ایم
چاره ما کن که پناهنده‌ایم نظامی

ز خاک آفریدت خداوند پاک
پس اى بنده افتادگى کن چو خاک

به نام خدا و سلام
خدایا جهان پادشاهی تو راست. ز ما خدمت آید خدائی تو راست

ز خاک آفریدت خداوند پاک

پس اى بنده افتادگى کن چو خاک

به نام خدا و سلام
خداوند نام و خداوند جای

خداوند روزی ده رهنمای

خداوند كیهان و گردان سپهر  
فروزنده‌ی ماه و ناهید و مهر

به نام خدا و سلام
همه آفریدست بالا و پست

توئی آفریننده‌ی هر چه هست