در قدیم گرداگرد شهرها دیوار می‌کشیدند و این دیوارها امنیت شهر را تامین می‌کردند، به آن دیوارها "سور" گفته می‌شد.
به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، وجود آدمی نیز در نگاه قرآنی مانند شهر می‌ماند. سعدی شاعر پرآوازه ادبیات فارسی نیز می‌گوید:
"وجود تو شهری است پرنیک و بد"
بنابراین این شهر(وجود آدمی) نیز نباید بی‌دیوار باشد وگرنه امنیت آن به خطر می‌افتد. آن چه برای این شهر شبیه دیوار است و مایه امان و امنیت آن خواهد بود عمل به آیات الهی است.
کسی که به آیات الهی عمل می‌کند انگار که گرداگرد خود دیوارهای رفیع و بلند کشیده باشد و به همین دلیل است که به هر مجموعه از آیات الهی "سوره" یعنی "دیوار" گفته می‌شود.
آیات الهی دیوار دفاعی انسان در زندگی دنیایی وی هستند.
در بازی فوتبال نیز دروازه‌بان برای خود دیوار دفاعی تشکیل می‌دهد که همین باعث می‌شود هم دروازه و هم دروازه‌بان در امن و امان باشند و خیال دروازه‌بان چه راحت است و کارش چه آسان وقتی در برابر او یک دیوار دفاعی قرار داشته باشد و چه سخت است وقتی که این دیوار دفاعی نباشد.
منبع:
کتاب "مثل حبه‌های قند"، مولف: محمدرضا رنجبر، ناشر: موسسه نشر شهر، نوبت و تاریخ چاپ: اول 1392
