نفاق و دورویی از جمله رذایل اخلاقی و بلکه بدترین آنهاست است. حتی در برخی روایات این صفت ناپسند بیش از کفر ورزیدن به خدا، مورد نکوهش واقع شده و سرانجام اینگونه افراد در قیامت سختتر از کفّار است.
از امام محمدبن علی الرضا (علیه‌السلام) روایت شده است که فرمودند: «لَا تَکُنْ وَلِیّاً لِلَّهِ فِی الْعَلَانِیَةِ عَدُوّاً لَهُ فِی السِّرِّ.» در ظاهر و آشکار، خودت را دوست خداوند نشان مده، (در حالی که) در پنهان و در درون، دشمن خدا باشی. (۱)
به بیان دیگر از کسانی مباش که در باطن به دین و احکام عملی ان اعتقادی ندارد در ظاهر، ظاهرسازی می‌کند و خودش را متشرّع جلوه می‌دهد. چه بسا کسانی که از نظر باطن مشکل دارند و ظاهرشان هم مثل باطنشان است، از این افراد بهتر هستند. چراکه اگر توبه کنند، امد است بیشتر مورد مغفرت الهی قرار بگیرند.
