پرسش

با سلام
می خواستم اطلاعات كاملی از كتاب (( مشكلات العلوم)) مرحوم ملا مهدی نراقی در اختیار این حقیر قرار دهید . (( در سایت مربوط به مرحوم نراقی هم اطلاعات دوسطری آن هم به صورت گیج كننده وجود دارد)) حتی كتاب را هم نتوانستم در كتابفروشی های اصفهان پیدا كنم . در صورت دانستن محل فروش كتاب لطفا به ایمیل این حقیر ارسال كنید.
سوال دوم : می خواستم در مورد طی الارض اطلاعات در اختیارم بگذارید . اصلا طی الارض با دعاهای خاص انجام پذیر هست یا به صورت های دیگر ؟ (( در صورت اطلاع كافی از نوع انجام شدن طی الارض آن را هم بنویسید))
سپاسگذارم
حسین جهانگیری

پاسخ

پاسخ :
1) كتاب "مشكلات العلوم"، اثر ملا مهدی نراقی كه به زبان عربی و فارسی نوشته شده است، توسط موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، وابسته به وزارت فرهنگ و اموزش عالی و به كوشش آقای حسن نراقی در سال 1367 به چاپ رسیده است.
این كتاب، همانگونه كه از نامش پیداست، برخی از مسائل مشكل و پیچیده علوم را جمع آوری و به حل آن پرداخته است. از قبیل تفسیر برخی از آیات مشكل قرآن و نكات آن، مشكلات برخی احادیث و اخبار، فقرات دعاهایی كه مورد بحث و دقت نظر اهل فن قرار گرفته، معضلات حكمی كه بزرگان آنها را دشوار یافته اند، مغالطات منطقی كه باعث سرگردانی عقول شده است، مباحث آموزشی هندسه، هیئت و ریاضیات، مسائل طبی كه پاسخ به آنها كار آسانی نیست، دقایق زبان عربی و لطایف ادبی و معماهای پیچیده ای كه در هر بخش چندین نمونه از مشكلات را مطرح، و از آن رفع ابهام كرده است.
این كتاب فهرست ندارد و به ترتیب خاصی نیز نوشته نشده است، بلكه همانگونه كه نویسنده نیز در مقدمه یاد آور شده، مطالب بدون نظم و ترتیب است.

2) در رابطه با "طی الارض" به این مطالب توجه نمایید:
طی، به معنای پیمودن و درنوردیدن و درهم پیچیدن است. و "طی الأرض" از كارهای خارق العاده و غیر طبیعی ای است، كه از عهده افراد عادی خارج است.

طی الارض به این معنا است كه انسان در پرتو تجلی اسمی از اسماء الله به تواند مسافت های به ظاهر طولانی را بر خلاف محاسبات معمولی زمانی و مكانی طی كند.
از دیدگاه عرفا رسیدن به این حالت با كنار رفتن حجابها ممكن است؛ زیرا عرفا معتقدند تجلی اسماء الهی باعث آثاری در وجود سالك می شود، «و از جمله با تجلی اسم "محیط" به اندازه تجلی این اسم در وجود سالك، وی از احاطه وجودی به اذن الله برخوردار گشته و در مراتب بالاتر این تجلی از محدودیت های زمانی و مكانی آزاد می شود، به گونه ای كه سیر مسافت های به ظاهر طولانی و حضور در مكان های دور بر خلاف محاسبات معمولی زمان و مكان در اثر تجلی این اسم برای سالك ممكن می شود.
"صورتش بر خاك و جان در لامكان لامكانی فوق و هم سالكان"

گاه در تفسیر واضح تری از طی الارض سالكان می گویند:
كسی كه طی الارض انجام می دهد، با اراده الهیه و ملكوتیه ای كه به او افاضه شده است، در آن واحد خود را در محل سابق نابود و در محل مورد نظر احضار و ایجاد می كند.

چند نكته:
1- طی الارض اختصاص به نفوس قدسیه الهیه دارد، و تا افراد به معرفت و شناخت نفس كه ملازم با معرفت و شناخت خداوند است نرسیده باشند، نمی توانند طی الارض نمایند.
2- نفس ملكوتی افراد وارسته و صالح به گونه ای است كه گاه قادر هستند اجسامی غیر از خود را در طی الارض به همراه داشته باشند. لذا اگر می بینید كه از برخی افراد كه به آن حد عالی از كمال و معرفت نرسیده اند، ولی با این حال در مورد آنها نقل شده كه طی الارض داشته اند، به خاطر این است كه شخص عارف و وارسته ای همراه آنها بوده و آن عارف وارسته این فرد را در طی الارض به همراه خود برده است.
البته، با این حال، همین شخص نیز باید آنقدر از شایستگی و لیاقت و قابلیت برخوردار باشد تا بتواند آن فرد عارف وارسته را همراهی كند.
3- برخی افراد هستند كه طی الارض آنها با تاخیر صورت گرفته و مدت زمانی(مثلا 10 یا 20 دقیقه) طول می كشد تا این شخص بتواند در مكان مورد نظر حاضر شود، این حالت به خاطر این است كه آن شخص به طور كامل به مقام مزبور نرسیده است، و لذا طی الارض او ناقص است، و برای همین نیاز به صرف وقت و استفاده از توان و قوه بیشتری دارد.
4- طی الارض بدین گونه است كه با یك اراده الهیه "كن فیكون" می گردد. فردی كه به آن حد از عرفان و شناخت عالی و كامل رسیده باشد، نیازی به صرف وقت و زمینه سازی و مقدمه چینی ندارد، بلكه با یك اراده الهیه و در یك آن و لحظه، طی الارض او انجام می شود و او به مكانی كه در نظرش بوده است منتقل می گردد. یعنی بدون پیمودن راه و حركت دادن جسم خود، همان جسم اولی در آن زمان و آن مكان و با همان مشخصات، جسم دومی می گردد و در زمان دیگر و مكان دیگر و مشخصات دیگر حاضر می شود، مانند معجزات و كارهای خارق العاده.
حاصل كلام آن كه قدم اول در انجام طی الارض، پاكی باطن و قلب انسان، به همراه دارا بودن معرفت و شناخت كامل نسبت به خود و خداوند متعال، و بطور كلی رسیدن به درجات عالیه كمال است، كه وجود ذره ای توجه به غیر و خودنمائی مانع از انجام آن می شود.

البته در آخر تذكر این نكته خوب است كه علما و دانشمندان گاه به دو نوع طی الارض اشاره دارند. یكی همان كه گذشت و نوع برتر طی الارض است و دیگری كه در مرتبه ای پایین تر قرار دارد، و آن به نوعی پیچیدن زمین در زیر پاس شخص سالك است. تفصیل این قسم در این مختصر نمی گنجد.

(برای مطالعه بیشتر می توانید به كتاب "مهر تابان" نوشته علامه محمد حسین تهرانی، كه در احوالات علامه بزرگوار سید محمد حسین طباطبایی(ره) صاحب كتاب "المیزان" نگارش شده، و همچنین به كتاب "مبانی نظری تزكیه" از استاد محمد شجاعی، ج1، ص195 مراجعه نمایید.)

پیروز باشید.