پرسش

حكم به برگزاری نماز و روزه از لحاظ تاریخی به چه زمانی برمی گردد

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست محترم!
نماز پیش از اسلام به عنوان یك عملی عبادی مخصوص مطرح بوده است. خداوند در دعای منقول از ابراهیم(ع) چنین یاد می كند: «رب اجعلنی مقیم الصلوة»(ابراهیم/14)
همچنین در نیایش های ادیان پیشین عمل ركوع و سجود وجود داشته است«وعهدنا الی ابراهیم واسماعیل أن طهّراً بیتی للطّائفین والعاكفین والرّكّع السّجود»(بقره/125)
در عهد قدیم كتاب مقدس، در اسناد مختلف مسأله نماز در اشكال مختلف آن مطرح شده است.(ر.ك. به فقه پژوهی قرآنی، تألیف سید محمد علی ایازی، ص144)
در مزامیر داود بارها از نماز جماعت سخن گفته شده، و از آن در مقابل نماز فرادی یاد شده است.(كتاب مقدس، مزمور، باب44، آیه 74ـ77)
هم چنین از مكانی یاد شده كه مردم در آن جا به جماعت نماز می خوانده اند.(مزمور، باب5، آیه8 و باب8، آیه10 و باب28، آیه2و4)
بنابراین نه تنها پیش از اسلام، نماز مصطلح وجود داشته، كه حتی در شكل و اجزاء هم شبیه نماز ما بوده است.
در مورد روزه نیز سخن همین گونه است. قرآن به صراحت از این واقعیت خبر می دهد؛ آنجا كه فرمود: «یا ایها الذین آمنوا كتب علیكم الصیام كما كتب علی الذین من قبلكم»(بقره/183)
در كتب مقدس ادیان پیشین نیز به این مطلب اشاره شده است. از جمله در عهد قدیم به این اشاره شده كه یكی از اعمال مهم موسی در اربعین طور روزه بوده است.(تورات ـ سفر خروج، باب36، آیه28) و یا در انجیل متی آمده است كه عیسی(ع) چهل روز روزه گرفت.(انجیل متی، باب3)
در این باره می توانید به كتاب زیر مراجعه كنید.
"فقه پژوهی قرآنی"، تألیف سید محمد علی ایازی، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
كامروا باشید.
مشاوره مذهبی ـ قم.