پرسش

1-چرا آدم(ع)صفی و یوسف(ع)صدیق نامیده می شود؟
2-نوع لباس باید چگونه باشد ؟ چرا امام علی (ع)
لباس ارزان و خشن می پوشیدند ولی سایر ائمه
لباس شیك می پوشیدند؟

پاسخ

دوست گرامی!

1) الهام بخش این نام گذاریها آیات قرآن كریم است، زیرا قرآن هر پیامبری را با توجه به ویژگیهای برجسته و خاصش با صفت ویژه ای توصیف كرده است.
نظر به اینكه قرآن از حضرت آدم، به عنوان سر سلسله نسل بشر امروز، در آغاز سلسله پیامبران یاد می كند و فرموده است: «ان الله اصطفی آدم و نوحا و ….»در فرهنگ اسلامی آدم را "صفی الله" می گویند.
همچنین نظر به اینكه قرآن حضرت یوسف را با عنوان "ایها الصدّیق" توصیف كرده، او به "یوسف صدّیق" معروف شده است؛ و صفت صدیق نشانه صداقت صاحب نام است؛ برای آنكه وی همان طور كه در زمان بیداری از هر گونه كذب منزه بود، در تعبیر و تاویل رؤیا هم صدیق بود.

2) اما نسبت به نوع لباس، باید توجه داشت كه اسلام میانه روی و واقع بینی را در همه چیز لازم می داند، و از جمله لباس پوشیدن.
داستان زیر می تواند گویای این حقیقت باشد:
«در زمان امام صادق(ع) گروهی پیدا شدند كه سیرت رسول خدا(ص) را در زهد و اعراض از دنیا تفسیر می كردند و معتقد بودند كه مسلمان همیشه و همه جا باید كوشش كنند از نعمتهای دنیا احتراز كند… این گروه "متصوفه" خوانده می شدند …
روزی سفیان ثوری كه یكی از افراد "متصوفه" بود، بر امام صادق(ع) وارد شد، دید امام جامه سفید، لطیف و زیبا پوشیده. به او اعتراض كرد و گفت: یابن رسول الله!سزاوار تو نیست كه خود را به دنیا آلوده سازی.
امام به او فرمود: ممكن است این گمان برای تو از وضع زندگی رسول خدا و صحابه پیدا شده باشد. آن وضع در نظر تو مجسم شده و گمان كرده ای این یك وظیفه است از طرف خداوند مثل سایر وظایف، و مسلمانان باید تا قیامت آن را حفظ كنند و همان طور زندگی كنند. اما بدان كه این گونه نیست. رسول خدا در زمانی و جایی زندگی می كرد كه فقر و تنگدستی وجود داشت، عامه مردم از داشتن وسائل و لوازم اولیه زندگی محروم بودند. اما اگر در عصری وسائل و لوازم فراهم شد، دیگر دلیلی برای آن طرز زندگی وجود ندارد، بلكه سزاوارترین مردم برای استفاده از موهبتهای الهی مسلمانان و صالحانند، نه دیگران»
(مجوعه آثار، شهید مطهری، ج18، ص42)
خلاصه پوشیدن لباس قانون ثابتی ندارد، و می توان ضمن رعایت طهارت و پاكیزگی لباس، با اعتدال و عدم اسراف نوع لباس را انتخاب نمود.

نكته قابل ذكر دیگر، لزوم توجه به عرف اجتماعی است. گاه یك نوع لباس، به خودی خود اشكالی ندارد، ولی در یك محیط اجتماعی معنای خاصی می دهد و یا انسان را در یك طبقه و تیپ اجتمعی جای می دهد كه جای گرفتن انسان در آن میان مناسب نیست.
این مطلب در مورد لباسی كه ما را شبیه غیر مسلمانان می كند، و به نوعی تشبه به كفار است، نیز صادق است.

خدا نگهدار شما