پرسش

زنی هستم 30 ساله و كارمند و با شوهرم از ساعت 6.5 صبح تا 4.5 عصر در یك كارخانه صنعتی به كار مشغول می باشیم یعنی با هم از خانه خارج می شویم و گهگاهی با هم به منزل می آییم این كه می گویم گهگاهی بدین علت است كه برخی اوقات شوهرم بدلیل مسئولیتی كه سر كار دارد مجبور است تا ساعت 7 یا 6 عصر اضافه كار كند. مسئولیت تمامی كارهای داخل خانه بر عهده من است بدین صورت كه پس از آمدن به منزل من مجبور به تهیه شام شستن ظروف هر شب و شستن لباسها تمرین زبان با پسرم اتو كردن لباسها بیشتر اوقات می باشم خرید- نظافت ماشین و كلیه كارهای بیرون از منزل بر عهده شوهرم است كه البته شما می دانید كه همیشگی نیست و هفته ای 1 تا دو بار صورت می گیرد گاهی همین خرید را هم با هم انجام می دهیم و به صورت یكجا در اول ماه- سرویس ماشین اغلب در ماه دو تا سه دفعه و نه بیشتر رسیدگی به كار باغچه تقریبا" هر روز(كه فقط در تابستان است) از مهمترین وظایف شوهرم می باشدبیشتر اوقات شوهرم پس از آمدن از كار جلوی تلویزیون می نشیند و فوتبال می بیند و من اول كارم می باشد(این تفاسیر فقط برای روشن شدن وضعیت زندگی ام برای شما می باشد)-- پس از این تفاسیر گهگاه كه از او البته نه همیشه --در كارهای خانه كمك می خواهم هیچ كمكی به من نمی كند این مساله به صورت بغرنجی در زندگی ام در آمده است به صورتی كه پس از گذ شت 6 سال احساس می كنم كه پیر شده ام دیگر حوصله كار در خانه را ندارم با این كه كار بیرون دارم احساس می كنم كه افسرده شده ام و اغلب حرص می خورم و در درون خود می ریزم و برخی اوقات كه می خواهم از او انتقاد كنم طفره می رود و گاهی سرم داد می زند و می گوید من بلد نیستم یا می گوید خوب نكن یا می گوید اگر كسی از در تو بیاید به توبد می گوید نه من و با این حرفها نه تنها هیچ كمكی به من نمی كند بلكه خستگی را روی تنم می اندازد البته من شوهرم را خیلی دوست دارم و زندگی ام را- از بس فكر می كنم بیشتر اوقات سر درد هستم و نمی دانم چه بكنم تا این مساله حل گردد-البته شاید این مساله از نظر شما خیلی پیش پا افتاده باشد ولی من نمی دانم چگونه این مساله را حل نمایم
اگر جواب مرا زودتر بنویسید ممنون می شوم.
با تشكر

پاسخ

دوست عزیز سلام،
باید عرض كنم كه غالب خانمهای شاغل دقیقاً همین مشكل شما را دارند .در حقیقت شیوه زندگی امروزی دو نقش را در آن واحد از چنین زنهایی طلب می كند. یكی نقش خانه داری و مادری و همسری (كه همان نقش سنتی زنان در خانواده است) و دیگری نقش زن شاغل (كه معمولاً وظایف كاری بیرون بدون كمترین اغماضی برعهده آنان است).
شما خودتان می گوئید كه همسرتان تا ساعت 6-7 بعدازظهر مشغول كار است. پس بدیهی است كه ایشان در بازگشت به خانه بسیار خسته و كوفته باشد و به اصطلاح دیگر دست به سیاه و سفید نزند در عین حال بعضی از وظایف را نیز به صورت روتین بر عهده گرفته است. بنابراین نمی شود بیش از حد به او فشار بیاورید. ضمناً این حرفتان را نیز متوجه شدم كه به شما می گوید خوب این كارها را نكنید. به نظر می رسد كه ایشان از آن نوع شوهرهایی است كه كسب درآمد برای خانواده را وظیفه اصلی خود می داند و احتمالاً درآمد ایشان نیز برای امرار معاش كافی است. به این ترتیب به شما پیشنهاد می كنم چنانچه صدمه اساسی به امر معاش خانواده وارد نمی شود، یا موقتاً كار نیمه وقت بگیرید و یا اینكه مدتی سركار نروید ( مثلاً دو سه ماه مرخصی بدون حقوق بگیرید) . البته می دانم كه گرفتن كار نیمه وقت در سازمانها و مؤسسات مختلف، شرایط خاصی دارد اما ابتدا در مورد هر دوی آنها تحقیق كافی به عمل آورید و سپس با همسرتان نیز مشورت كنید و با صلاحدید او یكی از این دو تسهیلات را از اداره خود بگیرید.
احتمال دارد كه شوهر شما به خاطر كاهش درآمد خانواده، چندان راضی نباشد كه شما سركار نروید، اما سركار نرفتن شما حتی به مدت 2تا 3 ماه او را متوجه زحمات شما خواهد كرد و درخواهد یافت كه شرایط دشواری داشته اید. ( البته ممكن است به شما هیچ نگوید) در این صورت اگر لازم باشد كه مجدداً به سر كار خود برگردید او قدر درآمدی را كه شما به منزل می برید خواهد دانست ؛از سوی دیگر ، اگر ابداً نیازی به این پول نباشد شما و همسرتان در این مدت می توانید ارزیابی درستی از موقعیت اقتصادی خانواده داشته باشید و به اصطلاح خودتان را جمع و جور كنید.
سركار نرفتن شما برای خودتان این حسن بزرگ را خواهد داشت كه می توانید به نحو احسن به امور خانه رسیدگی كنید و علاوه بر آن در فرصت اضافه ای كه خواهید داشت می توانید به خودتان نیز بپردازید.( می توانید به كلاس ورزش بروید یا در خانه نرمش كنید، به بهداشت جسم و روان خود توجه كنید، به كارهای موردعلاقه خود بپردازید...) و مهم تر از همه این كه دیگر در مورد انجام امور خانه، از همسرتان انتظار كمك نخواهید داشت (چون او وظایف بیرون از خانه را انجام می دهد و شما كارهای داخل خانه را ) ؛ حتی می توانم پیش بینی كنم كه هنگام ورود او به خانه استقبال بسیار گرمی نیز از او خواهید كرد و در سایر مواقعی نیز كه در كنارهم هستید، ارتباطتان گرم تر و صمیمانه تر از قبل خواهد شد.
دوست عزیز چنانچه راهكاری كه خدمتتان عرض كردم مؤثر واقع شد خودتان دوتایی در مورد چگونگی ادامه ان با هم به توافق خواهید رسید . ان شاءالله.
مؤید وخوشبخت باشید.
كارشناس بخش اجتماعی/ كد3