پرسش

من مدت دو سال است كه بدنسازی كار می كنم.(شش روز در هفته)و از 76 كیلو به 98 كیلو رسیده ام.
در این مدت از داروهای استروئیدی زیز نیز استفاده كرده ام.
چهار هفته هفته ای یك آم÷ول
چهار هفته هفته ای یك آم÷ول
چهار هفته هفته ای یك آم÷ول
بین هر دوره 2ماه استراحت داروئی داشته ام
1)آیا در آینده مشكلی خواهم داشت؟
2)آیا بازمی توانم به همین منوال ادامه دهم؟

پاسخ

سلام
آقا مجتی گل ، باور كنید وقتی مطلبتان را میخواندم تمام بدنم شروع به لرزیدن كرد.
چون شما با برادرم هیچ فرقی ندارید و همانطور كه نمیتوانم شاهد صدمه دیدن برادر خود باشم ، خدای نكرده آسیب رسیدن به شما و سایر هموطنانم نیز برایم دردناك است. شما را به خدا قسم میدهم از دارو استفاده نكنید. آنهم هورمون ...
وای خدای من ..... آنهم استروئیدها و آنابولیكها ..........
خداوندا بندگانت ناخواسته و بدون اطلاع از خطرات و عوارض كشنده ی این قبیل داروها با خود و سلامتی خویش چه میكنند؟ خدایا خودت كمكشان كن و به جوانیشان رحم كن. چون خودشان كه قدر سلامتی خود را نمیدانند.
متاسفانه به هر قیمتی میخواهند خود را گنده كنند . بله فقط گنده میشوند و هیچ زیبایی در این گندگی مشاهده نمیشود.!!!
فقط به این جمله كمی فكر كنید : بزرگ شدن هیكل به چه قیمتی؟
از دست دادن سلامتی؟ مقطوع النسل و عقیم شدن؟ فرزندان ناقص الخلقه؟ جوانمرگ شدن؟ انواع سرطان ؟ ..... رساندن پول بیشتر به یك عده افراد كم سواد و سودجو و فرصت طلب؟ و... هزاران مورد دیگر...
آیا ارزشش را دارد؟ حتی اگر یك درصد احتمال یكی از این موارد وجود داشته باشد ، كه البته صحت وقوع هركدام از آنها كاملا ثابت شده است. آیا عقل سالم بازهم اجازه استفاده و ریسك را به انسان میدهد؟
متاسفانه در كشور ما در این زمینه ها آموزشها و اطلاعات لازم را به افراد نمی دهند تا از میزان سود جیب مباركشان كاسته نشود.
به خدا این داروها حتی در كشورهای تولید كننده آن هم ممنوع ، قاچاق و دارای مجازاتهای سنگینتر از مواد مخدر است . و فقط برای موارد خاص پزشكی مصرف میشود. ولی متاسفانه در ایران مانند نقل و نبات در دست جوانان است و بی رویه مصرف میشود. به همه عزیزانم توصیه میكنم ابتدا هدف خود را از ورزش مشخص كنند. اگر هدفی غیر از سلامتی دارند ، بهتر است به سراغ روشهای دیگری غیر از ورزش بروند.
حتی پزشكان متخصص هم جرات تجویز استفاده از این داروها را به این راحتی كه شما استفاده كرده اید به خود نمیدهند.
به قول یكی از استادهای محترممان(جناب آقای دكتر پویانفر) كه با گریه این جمله را میفرمودند : پنچ سال آینده دور از جان شما حجله عزای جوان است كه سر هر كوچه و خیابان به خاطر مصرف این داروها برافراشته شده است.
خداوندا خودت به فریاد برس.
ببخشید كه سرتان را درد آوردم ولی وظیفه شغلی ، انسانی و شرعی خود میدانستم كه تذكر دهم.
موفق و سالم باشید.*-*