پرسش

با عرض سلام
اینجانب یك موضوعی را می خواهم مطرح كنم كه شاید از نظر جنابعالی عجیب باشد و ان ترسم از مرگ می باشد. اینجانب 31 سال دارم ولی وقتی در هواپیما برای مسافرت قرار میگیرم دچار اضطراب و نگرانی می شوم و ترس از مرگ بمن مستولی می گردد و زیر لب اذكار و توسلات را می خوانم .
البته اینجانب واجبات خود را انجام می دهم ولی در حد انجام وظیفه رك بگویم شاید بصورت یك عادت برایم در امده است ولی همواره سعی خودم را كردهام.البته صفتهای بد دیگری نیز دارم كه سعی مكنم انها را انجام ندهم و ... شما در جایی گفته بودید كه بار زیاد گناهان باعث ترس از مرگ می شود خوب حال كه من اینطور هستم بگویید چكاركنم .؟
لطفا اینجانب را راهنمای بفرمایید .با تشكر

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست محترم!
یاد مرگ در اصل می تواند چیز بسیار خوبی برای تعالی و پیشرفت انسان باشد؛ چنان چه فرموده اند: "كفی بالموت واعظاً" یعنی یاد مرگ بهترین واعظ انسان است. از این رو نه تنها در مواقعی كه این احساس جدی می شود ـ مانند مسافرت ها و جدایی ها و... ـ بلكه به طور مدام می توانید از این احساس برای بعضی تأملات و تصمیمات مهم زندگی استفاده كنید.
این كه روزی یك بار باید از این جا كوچ كنیم و توشه پیش فرستاده خویش را مرور نماییم، بهترین واعظ برای نفس آدمی است كه طاعت را كامل و با حضور قلب كند و از عصیان های انسان جلوگیری نماید.
باید بین دو ترس از مرگ فرق نهاد. گاهی ما و شما از مرگ می ترسیم به گونه ای كه از وظایف خود تخلف و سرپیچی می نماییم؛ مانند ترس از مرگی كه مانع انجام فرایضی مثل جهاد، دفاع، امر به معروف و نهی از منكر و... می شود كه این بسیار مذموم است، چرا كه مؤمن راضی به رضای الهی است.
اما نوع دیگر ترس از مرگ، به خاطر طولانی بودن مسیر و كم بودن زاد و توشه است، كه خود از مراتب تقوا و خشیّت الهی است و بسیار ممدوح و نیكو می باشد.
این كه انسان مرگ را پایان فرصت برای تهذیب نفس و اعمال صالح بیابد، و از سوی دیگر دست خویش را خالی ببیند، البته كه ترس آور و موجب خشیت می گردد؛ اما نه تنها مانع اطاعت و موجب عصیان نیست، بلكه بهترین محرك برای كار نیك است.
سعی كنید ترس خود را به این سمت بكشانید و از آن بهره درست ببرید.
دوست عزیز!
ذكر خدا، و به خصوص "لاحول ولاقوة الا بالله"، برای از بین رفتن اندوه و نگرانی و ترس در انسان بسیار مؤثر است.
با التماس دعا.
مشاوره مذهبی ـ قم.