• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
کد: 64810

پرسش

لطفاً كمی در مورد زندگی نامه شیخ طوسی برای من بگوئید و اینكه آیا با خواجه نصیر طوسی یكی است یا نه؟

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست محترم!
نام او ابوجعفر محمد بن حسن بن علی بن حسن ملقب به شیخ الطائفه، و مشهور به شیخ طوسی می باشد. وی در رمضان سال 385 در طوس متولد شد و در سن بیست و سه سالگی به عراق هجرت نمود و در بغداد ساكن شد، و در آغاز نزد شیخ مفید شاگردی نمود، و تا سال 413 از محضر او استفاده كرد. چون شیخ مفید در آن سال از دنیا رفت و مرجعیت شیعه به سید مرتضی منتقل شد، شیخ ملازم حضور او بود و از علوم او بهره می گرفت، و بیش از حد مورد عنایت سید مرتضی بود، و هر ماه دوازده دینار جهت مخارج به شیخ می پرداخت.
او مدت بیست و سه سال از محضر سید مرتضی استفاده می كرد، تا این كه سید مرتضی وفات نمود، و شیخ زمام مرجعیت شیعه را به دست گرفت.
مقام علمی و فیوضات معنوی شیخ طوسی آن چنان شهره آفاق شد كه از هر سو مورد توجه خاص و عام گشت و خانه اش در كرخ بغداد محل نزول و ورود واردین شد، به طوری كه از اطراف سرزمین های شیعه جهت حل مسایل و مشكلات به وی مراجعه می كردند، و دانشمندان و عالمان بسیاری از محضرش استفاده می نمودند؛ چنان چه گفته اند سیصد مجتهد در پیش منبر او تربیت شدند. خلیفه وقت "قادربالله" جهت او كرسی درسی كه در آن وقت اهمیت خاصی داشت اختصاص داد، به این معنا كه در بغداد آن روز كه مركز علم و دانش بود او بر همه علما برتری داشت، و این چنین بود تا این كه فتنه سلجوقیان و درگیری بین شیعه و سنی برپا شد، و در سال 447 فتنه بالا گرفت، تا آنجا كه كتابخانه شیخ را كه ابونصر سابور وزیر بهاءالدوله آن را تأسیس نموده بود، و مشتمل بر ده هزار جلد كتاب نفیس بود سوزاندند، و خانه شیخ را غارت كردند. در این ماجرا شیخ به ناچار از بغداد هجرت كرد و در نجف اشرف ـ كه در آن زمان روستایی بیش نبود ـ اقامت گزید، كه در نتیجه آن حوزه علمیه نجف را پایه گذاری كرد، و مدت دوازده سال آخر عمر پر بركت خویش را در آن شهر مقدس به تدریس و تألیف و افاضه علوم سپری كرد، تا در شب بیست و دوم محرم سال 460 دار فانی را وداع گفت.
شیخ كتاب های متعدد و متنوع و ارزنده ای را تألیف نمود كه از آن جمله دو كتاب معروف حدیث است كه از كتب اربعه ما در معارف تشیّع به شمار می آید. آن دو كتاب "تهذیب" و "استبصار" می باشند. علاوه بر این كتاب "نهایه" و مبسوط از كتابهای فقهی اوست كه اولی در فقه مأثور و دومی در فقه تفریعی است، كه خود اولین مؤلف شیعه در آن است. او در تفسیر "تفسیر تبیان" را در بیست جلد نوشت، كه مرجع شیعه و سنی در این علم قرار گرفت. او كتابهای "رجال" و "فهرست" و "اختیار معرفة الرجال را در علم رجال نوشت. همچنین كتابهای كلامی و كذا در دعا و زیارات و ... ده ها كتاب دارد كه این مختصر گنجایش ذكر آن را ندارد.
شیخ طوسی و خواجه نصیر هیچ نسبتی با هم نداشته اند، و حتی در یك دوره زمانی نیز نمی زیسته اند. خواجه از علمای بزرگ و فلاسفه مبرز شیعه در اواخر قرن هفتم و اوائل قرن هشتم هجری است.
شرح احوال این دو محقق و عالم بزرگوار را می توانید در كتاب های زیر مطالعه نمایید:
1. "مفاخر اسلام"، تالیف علی دوانی، تهران: انتشارات امیر كبیر.
2. "ریحانةالأدب"، تالیف محمدعلی مدرس تبریزی، تهران: خیام.
با آرزوی توفیق.
مشاوره مذهبی ـ قم.

مشاور : موسسه ذکر | پرسش : جمعه 1/3/1383 | پاسخ : يکشنبه 10/3/1383 | | | 0 سال | معارف اسلامي | تعداد مشاهده: 87 بار

تگ ها :

UserName