پرسش

با سلام
اینجانب در حال تحقیق در مورد موضوع "نوزاد در قرآن" هستم.
لطفا" در صورت امكان چند سایت اینترنتی یا كتاب مناسب در این مورد معرفی كنید.
با تشكر

پاسخ

دوست محترم!
سؤال شما برای ما واضح نیست. ما نمی دانیم بحث نوزاد را از چه حیثی دنبال می كنید. لذا آیاتی را كه به نوعی در باره نوزاد است، فهرست وار می آوریم، تا هر یك را كه مورد نظر شما بوده تعقیب كنید.
آیاتی را كه در قرآن كریم در مورد " نوزاد " بیاناتی دارند می توان اینگونه برشمرد:
1) در مورد شیر دادن به نوزاد به مدت دو سال، و ذكر برخی از احكام آن: «و الوالدات یرضعن أولادهم حولین كاملین لمن أراد أن یتم الرضاعة ...» یعنی مادران، فرزندان خود را دو سال تمام شیر می دهند. این برای كسی است كه بخواهد دوران شیر خوارگی را تكمیل كند. و بر آن كس كه فرزند برای او متولد شده (= پدر) لازم است خوراك و پوشاك مادر را به طور شایسته [در مدت شیر دادن بپردازد، حتی اگر طلاق گرفته باشد]. هیچ كس موظف به بیش از مقدار توانایی خود نیست. نه مادر [به خاطر اختلاف با پدر] حق ضرر زدن به كودك را دارد، و نه پدر. ... و اگر آن دو با رضایت یكدیگر و مشورت بخواهند كودك را [زودتر] از شیر باز گیرند، گناهی بر آنها نیست ...(بقره/233)

2) در مورد مادر حضرت موسی كه فرزند شیر خوارش را برای در امان ماندن از دست سربازان فرعون، به امر الهی به رود نیل نهاد: « و أوحینا الی أم موسی أن أرضعیه فإذا خفت علیه فألقیه فی الیم و لاتخافی و لا تحزنی إنا رادوه الیك و جاعلوه من المرسلین» یعنی ما به مادر موسی الهام كردیم كه او را شیر ده، و هنگامی كه بر او ترسیدی وی را در دریا (رود نیل) بیفكن، و نترس و غمگین مباش ما او را به تو باز می گردانیم و او را از رسولان قرار می دهیم.(قصص/7)
آیات بعدی راجع به ادامه ماجرای این نوزاد و چگونه شیر خوردن آن، و بر گرداندن آن به نزد مادرش صحبت می كند.

3) در مورد نوزادی حضرت مریم(س) و نذر مادرش بر اینكه پس از تولد او را به خدمت خانه خدا در آورد: «إذ قالت إمرأة عمران ... فلما وضعتها قالت رب إنی وضعتها أنثی و الله اعلم بما وضعت و لیس الذكر كالأنثی ...» یعنی [به یاد بیاورید] هنگامی را كه همسر عمران گفت ... ولی هنگامی كه او را به دنیا آورد [و او را دختر یافت] گفت: خداوندا! من او را دختر آوردم ـ ولی خدا از آنچه او به دنیا آورده بود آگاه تر بود ـ و پسر همانند دختر نیست...(آل عمران/35 و 36)

4) در مورد حضرت عیسی(ع) كه در زمان نوزادی زبان به سخن گشود و پیامبری خود را اعلام داشت: « یا أخت هارون ... فأشارت الیه قالوا كیف نكلم من كان فی المهد صبیا قال إنی عبدالله ءاتینی الكتاب و جعلنی نبیا» یعنی ای خواهر هارون... [مریم] به او اشاره كرد، گفتند: چگونه با كودكی كه در گاهواره است سخن بگوییم؟! [ناگهان عیسی زبان به سخن گشود و] گفت: من بنده خدایم، او كتاب [آسمانی] به من داده و مرا پیامبر قرار داده است.(مریم/28 و 29)

5) در مورد بشارت الهی به زكریا(ع) كه فرزندی به نام "یحیی" خواهد داشت كه در كودكی به نبوت می رسد: «یا ذكریا انا نبشرك بغلام اسمه یحیی ...» یعنی ای زكریا! ما تو را فرزندی بشارت می دهیم كه نامش "یحیی" است...(مریم/7)
و آیه شریفه:«یا یحیی خذ الكتب بقوة و ءاتینه الحكم صبیا» یعنی ای یحیی! كتاب[خدا] را با قوت بگیر. و ما فرمان نبوت [و عقل كافی] در كودكی به او دادیم.(مریم/12)

6) در مورد آن شاهدی كه در ماجرای دعوت زلیخا از یوسف(ع) به گناه، و نزاع و كشمكش بین آنها و پاره شدن پیراهن یوسف، در قرآن ذكر شده، و مفسران آن شاهد را نوزادی دانسته اند كه به اذن الهی زبان به سخن گشود و به نفع یوسف شهادت داد:«قال هی راودتنی عن نفسی و شهد شاهد من أهلها ...» یعنی یوسف گفت: او مرا با اصرار به سوی خود دعوت كرد. و در این هنگام شاهدی از خانواده آن زن شهادت داد كه: اگر پیراهن او از پیش رو پاره شده، آن زن راست می گوید، و او از دروغگویان است. و اگر پیراهنش از پشت پاره شده، آن زن دروغ می گوید، و او از راستگویان است.(یوسف/ 26- 28)

برای مطالعه بیشتر می توانید به كتب تفسیری، به آدرس آیات فوق مراجعه نمایید.

پیروز باشید.