پرسش

سلام وخسته نباشید.
1-اگر رفتاری در فردی ثابت و ملكه شود مثل بخشش و صدقه و دیگر هیچ لذت و فیضی از این رفتار خوب نكند آیا این به دلیل این نیست كه رحمت خدا شامل او نیست؟ البته این فرد دیگر در انجام كاری به دلیل عادت به كار خوب دیگر نیتی ندارد و بر حسب عادت مثلا صدقه می دهد.
2-مدتی است احساس می كنم از خدا بسیار دور شده ام و خدا به عهدی و وعده ای كه به من داده است عمل نكرده است. چون من خواسته هایی از خدا داشم كه نیت بر اجابت آنها كردم و خوب در آمد. البته هنوز نمی دانم كه در مورد اجابت نشدن آن درست فكر می كنم یا نه. حال چه كنم كه به خدا نزدیك شود. و آیا این انتظار من از خدا كه می خواهم با من حرف بزند و توسط قرآنی كه خوب و بد دارد جواب مرا بدهد درست و قابل اجرا است؟
ممنون و خسته نباشید و علی یارتان

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست محترم!
ما طبق ترتیب سؤال، جواب را محضر شما عرضه می داریم.
1. اولا، آثار وضعی عمل خوب، در چنین حالتی می ماند . این حالت و ملكه روحی پلكانی است برای ارتقاء به درجات بالاتر معنوی. به عبارت دیگر، كسی كه به این ملكه نفسانی دست می یابد به هدف وضعی زحمات گذشته خود رسیده است.
خلاصه آن كه ثواب نیّت و مشقتی كه در اوایل كار داشته، به همراه آثار وضعی مثبت عمل برای او خواهد ماند.
ثانیا، به نظر می رسد كسی كه به ملكات نفسانی دست می یابد نه این است كه به قصد قربت عمل نمی كند، بلكه تنها عمل به قصد قربت برای او آسان و گوارا است؛ همین. و لذا ثواب هم می برد.
2. خدا همیشه به وعده اش عمل می كند. تنها چیزی كه هست این كه باید شرائط استجابت دعا و عمل به وعده را فراهم كرد، وثانیا دانست خدا وعده به این نداده كه هر چه ما می خواهیم را به ما بدهد، بلكه وعده او این است كه هر چه صلاح شما است را خواهم آورد؛ و گاه صلاح ما در آنی نیست كه ما تصور می كنیم.
در بسیاری اوقات، همین ناله و زاری و درخواست از خداوند، بدون آن كه آن خواسته ها به صلاح فرد باشد و یا زمان آن فرا رسیده باشد، هدف و مطلوب است.
"سوز عشق تو كمند لطف ماست زیر هر یا ربّ تو لبّیك هاست"
"هم دعا از تو اجابت هم ز تو ایمنی از تو مهابت هم ز تو"
بنده وقتی بنده واقعی است كه مانند "ایاز" غلام سلطان محمود كه در ادبیات سمبل بندگی خالصانه است، كه حتی اگر مولا به او اعتنا نكند، رنجیده نمی شود و به خود اجازه بدبینی نمی دهد. او باید در هر حال مصلحت خود را در پیاده شدن اراده خداوند بداند، و حتی محرومیت را هم نعمتی از جانب مولایش ببیند.
این طور نیست كه خدا مأمور ما باشد تا هر چه از او مطالبه كنیم، بلافاصله در اختیار ما قرار دهد. در این صورت ما بنده او نیستیم، بلكه او بنده ما است. ما در صورتی بندگی خدا به كمال می رسیم، نه در صورت ـ معاذالله ـ آقایی بر خدا!!!
برای مطالعه بیشتر در مورد شرایط استجابت دعا به پاسخ كد 24406 و علل مستجاب نشدن دعا به پاسخ كد 16893 بخش تازه های مذهبی سایت تبیان نگاه كنید.
كامروا باشید.
مشاوره مذهبی ـ قم.