پرسش

دانش آموزی دارم در كلاس دوم دبستان درس می خواند و علاقه ای به مدرسه ندارد و معمولا صبح ها دیر به مدرسه می آید (لازم به ذكر است منزل این دانش آموز با مدرسه فاصله زیادی داردو معمولا پدر او را به مدرسه می رساند ) به گفته مادر كه فرهنگی و كمی حساس نیز می باشد : نوشتن تكالیف مدرسه در منزل به سختی انجام می پذیرد . شبها زود می خوابد صبح ها زود از خواب بر می خیزد ولی در آمدن به مدرسه بسیار كاهلی می كند و همیشه بدنبال تعطیلی می باشد كه به مدرسه نیاید .
قبلا از راهنمایی شما تشكر می كنم .
ح.ن

پاسخ

با سلام.
به نظر می رسد ایشان به علت از عللی از آمدن به مدرسه خرسند نیست و احتمالاً تجارب و یا خیالات ناخوشایندی در باب مدرسه آمدن دارد. به همین دلیل از آمدن به مدرسه امتناع می كند – هر چند شاید علت واقعی را به زبان نیاورد – اگر شما بتوانید مدرسه آمدن او همراه با تجارب خوشایند تری برای او باشد، در راه حل این مشكل قدم برداشته اید. مثلاً:
1. هر روز چند دقیقه ای درباره ی مسائلی كه او دوست دارد، با او حرف بزنید – چه بهتر كه موضوع این مطال، درس و مشق نباشد – .
2. یكی از كارهای كلاس را به او واگذار كنید و بایت این همكاری از او تشكر كنید و در جمع او را تشویق كنید. فقط به این نكته توجه كنید كه:
- كار، مورد علاقه و در حد توانش باشد.
- تشویق او به شكلی نباشد كه موجب حسادت دیگران شود.
3. اگر بخشی از كارها و اتفاقات مدرسه برای او جالب است، از او بخواهید در این باره برای شما صحبت كند.
4. هر چند گاهی خوشحالی خود را از دیدن و مدرسه آمدن او نشان دهید.
5. اگر شرایطی به وجود آید كه او جایزه ای دریافت كند، خیلی اثر گذار است. مثل پیشرفت تحصیلی و یا اخلاقی.
6. چنانچه بتوانید با شیوه ای غیر مستقیم از علت ناراحتی و نگرانی او آگاه شوید، می توانیم راه های درمان كوتاه تری پیدا كنیم. مثلاً در لا به لای نقاشی و یا اظهار نظرهای او، علت هراس او را از مدرسه كشف كنیم.
و یك نكته ی مهم:
مراقب باشید والدین او بابت این رفتار، او را سرزنش نكنند و یا با او تندی نكنند.
خدانگهدار