پرسش

باسلام
می خواستم بدانم وقتی كه شیطان به انسان شبهه ای را تلقین می كند آیا انسان باید جواب شبهه اش را با استدلال و منطق و دلیل برایش بیان كند یا نه باید به محض شنیدن آن وسوسه بدون اینكه در پی جواب آن باشد او را مسخره كند و بی خیال شبهه اش شود. این سوال را من به این خاطر پرسیدم كه: هر چه به او جواب می دهم باز استدلال های مرا به گونه ای نقض می كند و یا دوباره مرا وسوسه می كند.
لطفا راهنمایی ام كنید.
با تشكر

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست محترم!
وسوسه ها از ریشه دو قسم می باشند؛ برخی شبهه علمی اند، و برخی شهوت عملی.
شبهه علمی آن است كه واقعاً امری اعتقادی یا علمی اشتباه شود، و به تبع آن سؤال بوجود آید؛ اما شهوت عملی، ولو این كه شكل علمی هم داشته باشد، ولی ریشه در امیال ما دارد. مثلاً چون شخصی تنبل است و تنبلی اش قابل انكار نیست، دائم با این سؤال مواجه است كه چرا باید نماز صبح خواند؟ یا مثلاً چون انسانی است كه میل زیاد به جنس مخالف دارد، دائم از حجاب و حدود روابط در اسلام و... سؤال دارد؛ كه پرواضح است پاسخ نهایی به این قسم، درمان میل است، و این كه او امیال خویش را بر اساس ضوابط عقل و شرع تعدیل نماید، و حال خود را از حالت ترس یا تنبلی یا هوسرانی یا... به حالت های تعادلی آن ها برگرداند؛ وگرنه پاسخ های علمی به سؤالات مشكلی برای او حل نمی كند؛ بلكه بها دادن به چنین شبهات علمی نما، خود به نوعی محرك شیطان برای القای شبهات بیشتر است. در این صورت فردا روز از نو و روزی از نو خواهد بود؛ شیطان بر دیواری دیگر می نشیند و شبه جدیدی مطرح خواهد كرد.
اما قسم اول جز به پاسخ علمی و مستدل خاموش نمی شود؛ كه البته در آنها باید سؤال را ریشه یابی كرد، و به طور ریشه ای به آن ها پاسخ داد.
با التماس دعا.
مشاوره مذهبی ـ قم.