پرسش

سجع در نثر فارسی

پاسخ

سجع یعنی قافیه در سخن. اینكه از كی در نثر فارسی سجع راه پیدا كرد و متون مسجع و موزون رواج داده شد ، به این توضیح بسنده میكنم. منشأ جریان تازهی مهمی كه در قرن هفتم در نثر مصنوع فارسی پدید آمد و بعد ار آن بیش و كم تا عهد قائممقام فراهانی ادامه یافت نگارش گلستان است بدست شاعر و نویسندهی بزرگ سعدی شیرازی.ذوق سلیم سعدی وی را بر آن داشت كه شیوهی نثر را از خشكی و آمیختگی شدید با زبان عربی بیرون بكشد و بشیوهی نثر موزون یا مسجع كه با ذوق فارسی زبانان سازگاری بیشتری دارد نزدیك سازد و از آمیزش این دو سبك شیوه مطبوع و تازهیی پدید آمد كه آن را نثر مسجع یا موزون مینامند. مانند : منت خدای را عز و جل كه طاعتش موجب قربت است و به شكر اندرش مزید نعمت
موفق باشید . . .