پرسش

دوستی با جنس مخالف اشكالی دارد؟

پاسخ

برادر بزرگوار!
مراجع عظام می فرمایند: باید از هر آنچه خوف و حتی احتمال به مفسده افتادن در آن است پرهیز نمود.
محبت و علاقه كم و بیش غیر اختیاری است. اگر انسان خود را در معرض این ارتباطات قرار دهد، خدای ناكرده ممكن است دلبستگی ایجاد كند، به حدی كه كانون های خانوادگی را از هم بپاشد. این عشق و علاقه ممكن است پس از ازدواج هم با نامحرمان ایجاد شود! این فاجعه ای است كه امروز جوامع لاابالی غربی از آن رنج می برند. به خصوص جوان كه هر روز ممكن است اسیر احساسات جدیدی شده و به شخصی دل ببندد. همین احساسات زودگذر است كه باعث می شود این گونه ارتباطات موجب افت تحصیلی این دختران و پسران باشد.
یكی دیگر از خطرات این گونه ارتباطات دلسرد و بی انگیزه شدن جوان نسبت به تشكیل خانواده است.
اگر این دوستی‏های غیر صحیح رایج شود، بطور كلی اساس خانواده متلاشی خواهد شد، زیرا وقتی نگاه كردن و به دنبال آن دوست شدن، بصورت یك عادت درآید، طبیعی است كه هر دوستی برای دوست دیگرش، پس از مدتی آن جذابیت روزها و ماههای اولیه را نخواهد داشت. لذا به محض دیدن و علاقه پیدا كردن به شخص دیگری، دوستی قبلی رها شده و به دنبال دوستی جدید كشیده می‏شود.
و از طرفی وقتی ایمان و اعتقاد در كار نباشد، معلوم است كه چنین انسانهایی هر روز خواهان دوستان جدید و متنوعی خواهند بود.
شاید به همین سبب است كه در شرع اسلام، ارتباط با نامحرم در غیر حد ضرورت نامطلوب است.
در فقه اسلامی صحبت و نگاه شهوت آلود به جنس مخالف ممنوع است، و ایجاد این ارتباطات بدون شهوت و یا ریبه، آن هم برای جوان تصویر روشنی ندارد.
موفق باشید.
مشاوره مذهبی ـ قم.