پرسش

سلام آقای باستانی خسته نباشید!
سوالات امسالم كمی پیشرفته تر از سالهای گذشته است!
1-مگر خدا انسان را در روز ششم خلق نكرده است؟مگر این عالم مبدایی تداشته است پس پی می بریم كه خداوند در یك زمانی به قدرت و كمالی دست یاقته اند كه بتوانند عالم را خاف كنند و یا شش روز از وجود خداوند گذشته است؟
2-وقتی به قبل از اینكه مسلمان واقعی شدم و بعدش نگاه می كنم می بینم كه خیلی تغییر داشته ام،هم چهره ام به نظر دیگران كمی به قول معروف نور بالا می زند و رفتارم به شدت عوض شده است به نظر من انسان اگر با قلب پاك خدا را بخواهد تموم البته نصف دینم را مدیون شما بزرگوار هستم.
با تشكر از شما

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست عزیز و همیشگی ما!
در مورد نامه جناب عالی نكات زیر قابل تأمل است:
1. اولاً این اعتماد به نفس و باور شما به خدا و لطف او را تحسین می كنیم، و یادآور می شویم كه گرایش به فضیلت ها در صورتی كه آمادگی درونی و میل باطنی در او نباشد، با موعظه و آموزش قابل تحصیل و اكتساب نیست، و این موقعیت فراهم آمده در شما معلول فطرت پاك و تربیت خانوادگی صحیح شما است؛ خدا را دوچندان شكرگزار باشید.
2. مقصود از روز، در خلق شش روز عالم، همان دروه، و مرحله تكاملی به ترتیب وجودی موجودات است. این مراحل برای تحقق آمادگی و قابلیت ممكنات برای فعلیت لازم است. شرایط تكوین و خلقت مخلوق باید فراهم شود تا قدرت فاعلی بتاوند كاری انجام دهد. برای تحقق هر حقیقتی، هم علت فاعلی و هم علت قابلی هر دو لازم است. این مراحل ششگانه كنایه از همین مراحل تحقق قابلیت می باشد. و این نه به آن معنا است كه محدودیتی متوجه ذات باری تعالی باشد؛ مانند این كه مثلاً یك نطفه مراحلی را بگذراند تا به وضعیت كامل برسد و قابلیت تولد پیدا كند.
3. اگر چه خود خدا ازلی ـ یعنی قدیم زمانی ـ است، ولی افعال او لزوما ازلی نیستند و می توانند حادث باشند؛ مانند خلقت اجزاء عالم كه هر یك در جزئی در زمان می آیند و می روند.
البته در خصوص اصل خلقت قولی هست كه عالم هم به تبع ازلی بودن خداوند قدیم زمانی است،ولی حادث ذاتی است؛ كه البته در اصل آنچه گفتیم تغییری ایجاد نمی كند.
كامروا باشید.
مشاوره مذهبی ـ قم.