پرسش

بنام خدا
با تشكر از پاسوخگویی روشن شما به سوال طولانی كد 51228 نكته دیگری در این سوال بود و آن اینكه چگونه گناهان با ثوابها حساب می شود. از پاسخ شما چنین برداشت می شود كه گناه (حق الناس و حق النفس) هیچ ربطی به ثوابهای انجام شده ندارد و كارهای خیر نمی تواند باری از گناهان كسی كه توبه كرده بردارد مگر آنكه خداوند لطف كرده و رضایت حق الناس را وتو كند. یعنی كسی كه در گذشته به اندازه یك سر سوزن حق الناس را ضایع كرده و سپس توبه كرده ( با همان شرایط كد 51228) تا آخر عمرش باید عذاب بكشد كه در نهایت به جهنم می رود. یعنی همه بشر به جهنم می روند (البته بجز افرادیكه خودشان را منزه از گناه می دانند). از طرفی خداوند در قرآن فرموده من از حق الناس نمی گذرم پس چگونه می فرمائید خدا به فضل خودش شخص ناراضی را با كارهایی راضی می كند.
اگر خداوند بخواهد رضایت شخص ناراضی را بگیرد و آن شخص ناراضی من باشم شرط رضایتم آن است كه تمام گناهانم بخشیده شود و پایم هیچ جا گیر نباشد و بالاترین مرتبه بهشت را به من بدهد در غیر اینصورت رضایت نمی دهم. یا اینكه خداوند به زور از من رضایت میگیرد. شاید اصلا نه زوری در كارباشد و نه آنكه من هرچه بخواهم خدا آن كار را بكند. تنها یك را باقی می ماند آن هم اینست كه خداوند در این موارد با یك فرمول مشخص عمل كند یعنی كسی كه حقش ضایع شده در قبال آن ایكس مقدار ثواب به او داده می شود و یا ایكس مقدار از گناهانش بخشوده می شود. اگر چنین است این فرمول را باید پیامبر خدا اعلام می كرده تا ما حساب كارمان را بكنیم.

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست محترم!
راضی كردن كسی كه حقش ضایع شده است از سوی طرف مقابل یا خدای متعال می تواند دارای فرمولی هم باشد، لكن نه فرمول ریاضی. آنجا سرای كیفیت است نه كمّیت، و ریاضیات علم محاسبه كمّیات است نه كیفیّات.
خلاصه این كه:
اولاً، نارضایتی او از طرفی كه در دنیا مالش یا... را غصب كرده یك نارضایتی نامحدود و بی منتها نیست كه بتواند در قبالش بهشت بی منتها و... را بگیرد، بلكه آنجا چون ظرف تجلی حقایق است به همان مقداری كه واقعاً ضررخورده است آنجا ناراضی است، كه با ثواب های طرف مقابل یا اعطای خداوند متعال پایان می پذیرد. این خصوصیت آن نشئه است و فرمولش به كار ما در این دنیا كه مختصاتی دیگر دارد نمی خورد.
ثانیاً چنانچه آنجا اختیار عمل از انسان گرفته می شود، اختیار امیال و تزاید آن ها هم گرفته می شود؛ در اینجا می شود كسی بیش از ضرر دریافتی از طرف دعوا بگیرد و هنوز هم به راست یا دروغ بگوید راضی نیستم، ولی آنجا چنین قدرتی ندارد؛ به خصوص كه وضع خویش را وقتی می بیند، یك درجه كاهش یا بهبود را غنیمت می شمارد، و نمی تواند افسار خیال یا امیال را رها كند كه نه من راضی نمی شوم. در آنجا خدا همگان خود را در محضر خدا می بینند، بخلاف دار دنیا كه غفلت مانع این رؤیت است.
با التماس دعا.
مشاوره مذهبی ـ قم.