پرسش

با سلام ======
لطفا مواردی از تحریفاتی كه درباره ی امام حسین (ع) و واقعه كربلا در زمان ما وجود دارد را ذكر نمایید .
با تشكر ======

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست محترم!
به طور كلی دو نوع تحریف در مورد واقعه عاشورا صورت گرفته است:
1. تحریف لفظی.
2. تحریف معنوی.
تحریف لفظی آن است كه ظاهر مطلبی را عوض كنند، مثلاً از یك گفتار عبارتی حذف شود و یا به آن عبارتی اضافه شود.
تحریف معنوی این است كه در لفظ تصرف نشود، ولی آن را طوری تفسیر و معنا كنند كه خلاف قصد و هدف گوینده است.
قرآن در مورد یهودیان و تحریف دین می فرماید: «یحرّفون الكلم عن مواضعه»(مائده/13)
این تحریفات معمولاً از دو ناحیه صورت گرفته است؛ اول ناحیه دشمنان كه سعی در وارونه جلوه دادن آن به دلیل اغراض مادی و یا فرقه ای انجام گرفته است؛ دوم از ناحیه دوستان كه از روی ناآگاهی و برای گرم كردن مجالس و تحریك حاضرین به گریه و یا اسطوره سازی و اغراق و غلّو در شخصیت پردازی از قهرمانان صحنه كربلا صورت گرفته است.
مرحوم شهید مطهری در كتاب "حماسه حسینی" تحریفات لفظی و معنوی را در موارد زیر خلاصه كرده است:
1. داستان شیر و فضّه.
2. داستان عروسی قاسم بن الحسن در كربلا.
3. داستان دختر یهودی كه افلیج بود و قطره ای از خون اباعبدالله به وسیله یك مرغ به بدنش چكید و بهبود یافت.
4. مبالغه در تعداد مقتولین به دست حضرت علی اكبر(ع).
5. مبالغه در تعداد لشكریان عمرسعد.
6. روضه هایی كه در آن ها اظهار تذلّل و خواری نزد دشمن شده است(معمولاً جهت درخواست آب).
7. قصه هایی كه حاكی از آن است كه حضرت سجاد(ع) از وقایع كربلا و ان چه در خصوص تاسوعا و عاشورا واقع شد، به دلیل شدت بیماری و بیهوشی بی اطلاع بود و پدر ایشان او را از ماجرا باخبر كردند.
8. بیان این مطلب كه حادثه كربلا ناشی از یك دستور محرمانه و سرّی بود كه باید امام حسین(ع) در این حادثه فدای گناهان امت شود.
8. فراموش كردن اهداف قیام و پرداختن به جنبه های تراژیك قیام و فراموش نمودن پیام های آن(مبارزه با ظلم و مقاومت در برابر زورگویی و تجاوز).
13. بالابردن حادثه و خصوصی كردن آن، و اوج دادن قهرمانان آن از سطح افراد انسانی به طوری كه دیگر نمی توان از این واقعه، درس آموزی، پیروی و دنباله روی نمود.
برای اطلاع و شرح مطالب به كتاب "حماسه حسینی"، تألیف شهید مطهری، ج1و3 مراجعه نمایید.
متأسفانه از طرف بعضی از خطبا و بالاخص مداحان مواردی مشاهده می شود كه می تواند از تحریفات لفظی و معنوی مسئله كربلا و مسائل مربوط به آن باشد؛ مانند تعابیر سبك، و به قول استاد فاطمی نیا، تعابیر "چاله میدانی" كه بعضاً در سخنان مداحان می آید؛ تعابیری مانند: "ما سگ امام حسین(ع) هستیم"
درست است كه ما در مقابل مقام حضرت اباعبدالله پر كاهی هم محسوب نمی شویم، ولی آنان به این گونه تعابیر راضی نیستند. اهل بیت به دنبال پیرو صادق و عامل هستند كه از واقعه كربلا درس آموزی كند و به وظیفه عقلی و شرعی خود عمل كند، نه آن كه خود را در حد حیوان تنزّل دهد.
مضامینی در بعضی روضه ها می آید كه اگر ما عاشق امام حسین(ع) باشیم و بر او گریه كرده باشیم هر كاری هم انجام داده و یا انجام دهیم، بر ما مشكلی نخواهد بود و بخشیده خواهیم شد. این تعلیمی بر خلاف خواست امام حسین(ع) و همه انبیاء و اولیاء الهی است.
"اگر این مرده اشكی هدیه كرده
ولش كن گریه كرده"
"عیان گر معصیت یا خفیه كرده
ولش كن گریه كرده"
"نماز این بنده عاصی نكرده
مه حق روزه خورده"
"ولی یك ناله در یك تكیه كرده
ولش كن گریه كرده"
ملاك محبّت به امام حسین(ع) پیروی كردن از او در عمل و رفتار است."من عصی الله لم ینفعه حبّنا" یعنی كسی كه خدا را معصیت كند، دوستی ما به او سودی نخواهد رساند.(میزان الحكمة، ج2، ص238)
به طور كلی، هر گونه رفتار، تعبیر و برداشتی كه با روح اسلام و قرآن و آموزه های ارزشی آن تطبیق نكند، و موجب وهن دین و یا همراه با غلوّ و مبالغه باشد، تحقیقاً مخالف پیام عاشورا و اهداف امام حسین(ع) خواهد بود، و باید از آن پرهیز كرد.
ذكر مقامات اهل بیت و بیان مصائبی كه بر آنان رفته ـ به خصوص مصائب سیدالشهداء ـ از بهترین اسباب قرب الهی است. نباید این وسیله تقرب را كه می توان با آن ره صد ساله رفت، با این تعابیر و حركات مایه اندوه اهل بیت ساخت.
كامروا باشید.
مشاوره مذهبی ـ قم.