پرسش

1- در مواردی كه فرد می داند درآمد شخصی
در مواردی از طریق راه های نادرست به دست آمده . به گونه ای كه شخص در آمدها
نامشروعی در كنار درآمدی كه به طریق
حلال به دست می آورد كسب می نماید
در صورتی كه امر به معروف و نهی از منكر
در او اثری نداشته و قطع رابطه با او منجر
عواقب بعدی چون سلب رحم گردیده و یا
در مواری كه این قطع روابط باعث ایجاد
خلل در روابط زن وشوهر گردد . و به طور
كلی مسئله به گونه ای می باشد كه اگر
با فرد قطع رابطه گردد باعث ضررها و فساد
های دیگری می گردد. به طور مثال شخص
در روابط با افراد حریم قائل می گردد و در
صورت قطع رابطه این حریم شكسته شده
و فرد مورد نظر اعمال خلاف خود را علنی
می سازد
با در نظر گرفتن موارد بالا حكم عمل به این
موضوع به چه صورت می باشد . در صورت
مجاز بودن به ارتباط در موارد خوردن و آشامیدن كه اجتنابی از آن نیست مسئله به
چه صورت می باشد ؟
(در صورت امكان نظر چند تن از فقها آورده شود .)

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست محترم!
توجه شما را به چند نكته جلب می نماییم:
1. امر به معروف و نهی از منكر در اسلام واجب است؛ البته شرایط و احكامی دارد، و از آن جمله احتمال تأثیر ـ هر چند در درازمدت ـ در فرد است.
قابل ذكر است كه در امر به معروف و نهی از منكر باید از بهترین و كارآمدترین روش ها و با توجه به روان شناسی افراد باشد.
2. قطع رحم، حرام است. در اسلام امر به ارتباطات سازنده و انس و محبت شده است؛ حتی الامكان از كینه، دشمنی و دشمن تراشی باید پرهیز شود.
3. در صورتی كه یقین داشته باشید كه عین مالی حرام و یا مخلوط به حرام است، تصرف در آن جایز نیست اما در صورت عدم یقین، تصرف هیچ اشكالی ندارد؛ به عنوان مثال بر سر سفره مردی قرار گرفته ایم كه تجارت حرام دارد، ولی ما یقین نداریم كه این غذای روی سفره از اموال آن تجارت حرام است، زیرا آن فرد تجارت حلال نیز دارد، كه شاید غذاهای این سفره از اموال تجارت حرام نباشد. همین عدم یقین، جواز بر تصرف را ثابت می كند؛ مهمتر آن كه تحقیق و تفحص در این گونه موارد از نظر شرع جایز نیست، یعنی ما حق نداریم پیگیری و جستجو نماییم كه آیا غذاهای روی سفره از اموال حلال است یا از اموال حرام!!(دقت شود.)
4. در ارتباط با چنین افرادی، همیشه به یاد داشته باشید كه نباید در گذر زمان در آداب و رسوم آنان هضم و جذب شوید؛ یعنی هدف اولیه خود را نباید هیچگاه فراموش كنید و ارتباطات شما باید تأثیرگذار باشد و نه تأثیرپذیر. به همین علت، اگر رفت و آمد و ارتباطات منطقی ما موجب جری شدن فرد بر گناه و خلاف، و علنی شدن محرمات باشد، باید به گونه ای محترمانه و یا حتی با خارج شدن از مجلس، قاطعیت خود را نشان داده و با اعمال و گفتار خویش آنان را نسبت به عواقب عملكردشان آگاه سازید.
در صورتی كه احتمال تأثیر وجود نداشته باشد و بلكه موجب تأثیرپذیری و انحراف در خانواده ما گردد، كم كردن رابطه و یا در بعضی از موارد قطع رابطه توصیه می گردد.
موفق باشید.
مشاوره مذهبی ـ قم.