پرسش

با سلام.آیا در اسلام ابتدا به جنگ وجود دارد؟

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست محترم!
نمی دانیم مراد شما از ابتدای به جنگ چیست؟ آیا منظورتان جنگ و جهاد ابتدایی است یا ابتداء در صحنه جنگ؟ به هر حال به پاسخ هر دو موضوع می پردازیم.
اسلام دین صلح و صفا است، و هیچگاه ابتدا به جنگ و خونریزی را به قصد كشورگشائی و مثل آن جایز نمی داند. بله، هرگاه عده ای مانع از ابلاغ رسالت الهی و دعوت مردم به دین الهی شوند، و برای انبیاء خدا موانعی ایجاد نمایند، آنان حق دارند نخست از طریق مسالمت آمیز، و اگر ممكن نشد با توسل به زور این موانع را از سر راه دعوت بردارند، و آزادی تبلیغ را برای خود كسب كنند. به عبارت دیگر شروع به جنگ تنها برای باز شدن راه تبلیغ دین خدا مجاز است.
این نوع جهاد، یعنی جهاد برای رهایی مستضعفین و آزادی تبلیغ دین را "جهاد ابتدائی" گویند. البته درباره این كه جهاد ابتدائی در زمان غیبت كبری واجب، و یا حتی جایز است، میان فقها اختلاف است. اكثر فقها جهاد ابتدایی را در زمان غیبت جائز نمی دانند.
آری، در صورت تهاجم دشمن، دفاع به هر شكل و وسیله ای و بر همگان واجب می باشد؛ اما آن دفاع است و نه ابتداء به جنگ. البته گاهی تاكتیك نظامی اقتضاء دارد، جنگ دفاعی را به خانه دشمن كشید. این به عنوان دفاع در صورت لزوم جائز است.
در پایان، قابل تذكر است كه پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار(علیهم السلام) همیشه به یاران خود توصیه می كردند كه در صحنه های جنگ نیز هیچ گاه آغازگر جنگ نباشند، و تنها پس از شروع جنگ توسط دشمن با تمام توان به مقابله بپردازند.
چنانچه حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) در جواب یار باوفایش زهیر هنگام مواجهه با حر در نینوا فرمودند: "إنّی أكره ان أبدأهم بالقتال" یعنی من خوش ندارم كه آغازگر جنگ با آنان باشم.
موفق باشید.
مشاوره مذهبی ـ قم.