پرسش

در روایات امده است كه سر امام حسین علیه السلام را دمشق برای یزید بردند ایا سر مبارك ایشان در سوریه دفن است ؟
دوم اینكه ادم وهوا دختر نداشتند انسان ها چگونه زیاد شدند

پاسخ

جواب سوال اول:
در منابع تاریخی آمده است كه هنگامی كه كاروان اسرا و سرهای بریده شهداء به سمت دمشق در حركت بود، سر مبارك امام حسین(ع) در پایان همه سرها، و در مقابل زنان و اهل بیت حضرتش حركت داده می شده است.
پس از ورود كاروان به دمشق یزید (لعنةالله علیه) سر مبارك را طلبید و با چوب به دندانهای مبارك می زد و می گفت: امروز در مقابل روز بدر.
آنگاه به فرمان یزید سر مبارك را از مجلس بیرون برده و به همراه سایر سرهای شهداء سه روز بر باب القصر آویزان كردند.(خوارزمی، مقتل الحسین، ج3، ص204)
پس از آن مدت سر مبارك مبارك امام حسین(ع) را پائین آورده و در گوشه شمال شرقی مسجد در اطاقكی قرار دادند. این سر چند روز در این مكان قرار داشت. بعدها در آنجا بقعه ای بیاد بود این حادثه غم انگیز ساختند كه به "راس الحسین" مشهور شد.(نویری، نهایه الارب فی متون الادب، ترجمه مهدوی دامغانی، 7/203-205 ـ ابن بطوطه، الرحلة، ص65)
در باره محل دفن سر نواده رسول خدا (ص)اختلاف است.
1) مورخان شیعه معتقدند كه سر مبارك آن حضرت به وسیله حضرت سجاد(ع) به كربلا باز گردانیده و كنار جسد مطهر آن حضرت بخاك سپرده شده. (ر.ك. به ابن شهر آشوب، مناقب الائمة، ج2، ص200 ـ سبط بن جوزی، تذكرة خواص الامة فی معرفة الائمة، ص150 ـ فتال نیشابوری، روضه الواعظین، ص165 ـ ابن طاووس، اللهوف علی قتلی الطفوف، ص112)
2) بعضی دیگر معتقدند كه سر مبارك سید الشهداء در كنار بدن حضرت علی (ع)در نجف اشرف دفن شده، و لذا در بالای سر امام علی(ع) زیارت امام حسین(ع) نیز سفارش شده است. (مجلسی، بحار الانوار، ج45، ص178و جلد 100، ص293-257 ـ عباس قمی، سفینة البحار، ج1، ص492)
3) بعضی چون ابن جوزی،ابن ایاس،قلقشندی،مقریزی و سایر مورخان اهل سنت گفته اند سر مبارك در خزانه یزید بود سپس او را كفن كرده و در باب افرادیس (نزدیك حرم حضرت رقیه) به خاك سپردند.
این عدع معتقدند كه بعد ها خلفای فاطمی آن را از باب الفرادیس به عسقلان مصر، و سپس به قاهره بردند و در قصر زمرد بخاك سپردند، كه هم اكنون مقام رأس الحسین(ع) در آنجا معروف است.(محمد زكی ابراهیم، مرقد اهل البیت بالقاهرة، ص27-45)
4) روایت دیگری حاكی است كه سر مبارك تا دوران سلیمان بن عبدالملك در خزانه بنی امیه بود و او دستور داد سر را آورند. و سپس در قبرستان مسلمانان (احتمالاً باب القصیر) بخاك سپردند. پس از آنكه عمر بن عبد العزیز به خلافت رسید، از محل دفن سر جویا شد و آن محل را شكافت و سر را بر داشت و كسی نمی داند چه كرد. بعضی معتقدند به كربلا فرستاد تا در كنار بدن مطهر بخاك سپرده شود. (نویری، همان كتاب، ج7، ص208-213)
بنا براین در این مورد چهار قول وجود دارد، و به احتمال قوی سر مبارك حضرت در كنار جسد مطهرشان به خاك سپرده شده است.
جواب سوال دوم:
در رابطه ازدواج فرزندان آدم سه نظر میان اندیشمندان اسلامی وجود دارد:
1) در قرآن مجید آیه یك سوره نساء آمده: "و بث منهما رجالا كثیرا و نساء" یعنی خداوند از آدم و همسرش مردان و زنان فراوانى به وجود آورد.
لازمه این سخن آن است كه فرزندان آدم (برادر و خواهر) با هم ازدواج كرده باشند. این موضوع در احادیث متعددى نیز وارد شده است و زیاد هم جاى تعجب نیست، چه اینكه طبق استدلالى كه در بعضى از احادیث از ائمه اهل بیت نقل شده، این ازدواجها در آن دوران مباح بوده، زیرا هنوز حكم تحریم ازدواج خواهر و برادر نازل نشده بود.
در ضمن مشخص می شود كه آدم و حوا دختران و پسرانی داشته اند، هر چند در نقل قولها از پسران سخن به میان می آید و كمتر در مورد دختران آنها بحث شده است.
2) در احادیث دیگرى تصریح شده كه فرزندان آدم هرگز با هم ازدواج نكرده اند و شدیدا به كسانى كه معتقد به ازدواج آنها با یكدیگرند حمله شده است.
3) در اینجا احتمال دیگرى نیز هست كه گفته شود: فرزندان آدم با بازماندگان انسانهاى پیشین ازدواج كرده اند، زیرا طبق روایاتى آدم اولین انسان روى زمین نبوده است.
مطالعات علمى امروز نیز نشان مى دهد كه نوع انسان احتمالا از چند ملیون سال قبل در كره زمین زندگى مى كرده؛ در حالى كه از تاریخ پیدایش آدم تاكنون زمان زیادى نمى گذرد. بنابراین باید قبول كنیم كه قبل از آدم انسانهاى دیگرى در زمین مى زیسته اند كه به هنگام پیدایش آدم در حال انقراض بوده اند.
چه مانعى دارد كه فرزندان آدم با باقیمانده یكى از نسلهاى پیشین ازدواج كرده باشند. البته این احتمال با ظاهر آیه فوق چندان سازگار نیست.
و اگر بنا باشد كه در احادیث متعارض آنچه موافق ظاهر قرآن است ترجیح دهیم، باید احادیث دسته اول را انتخاب نمود، زیرا موافق آیه فوق است.
برای مطالعه بیشتر به تفسیر نمونه ، جلد 3، صفحه 282 مراجعه نمایید.
موفق و موید باشید.