پرسش

با سلام
من مدتی است كه دچار افسردگی شده ام.و احساس پوچی میكنم.از گذشته ام ناراضی هستم و نسبت به اینده ام نگران هستم.زود رنج شده ام و از زندگی ام لذت نمی برم و به هر كه خوبی كرده ام بی محبتی دیده ام و همین امر مرا ناامید كرده است.نمیدانم كه ایا مشكل از طرف من است یا شانس ندارم .در ضمن از نظر اعتقادی
مشكلی ندارم و توكلم به خداوند است.ضمنا از نظر اخلاقی ادم حساس و زود رنج مهربان و با محبتی هستم و وقتی افراد مقابلم به من جواب عكس می دهند از ظاهرم-اخلاقم و در نتیجه از خودم بدم می آید.

پاسخ

سلام ،
خانم محترم ، تأسف خوردن و احساس نارضایتی از گذشته ، نه تنها وضعیت را تغییر نمی دهد بلكه زمان حال را نیز از بین می برد . شما می توانید از مسایل گذشته برای حال و آینده درس بگیرید . نگرانی شما نسبت به آینده ، اگر در حد كمی باشد طبیعی است . آینده قابل پیش بینی نیست ولی با برنامه ریزی درست در زمان حال و با استفاده از تجربیات گذشته می توان آینده مطلوبی ساخت . گاهی اوقات ممكن است ما به بعضی از اهدافمان نرسیم ولی هرگز نباید احساس ناامیدی كنیم . شما ظاهراً خیلی به قضاوت دیگران در مورد خودتان حساس هستید :هیچ انسانی صددر صد كامل نیست و ما هیچ گاه نمی توانیم همه را راضی نگه داریم زیرا افراد مختلف ، عقاید گوناگونی دارند .
عنوان كرده اید كه دیگران در برابر خوبی های شما پاسخ عكس می دهند و می ترسید اشتباه از شما باشد ، شاید قصد و نیت دیگران ناراحت كردن شما نباشد . سعی كنید در كارهایتان جانب احتیاط را رعایت كنید و ارزشیابی ناصحیح دیگران را ملاك خوبی و بدی خود قرار ندهید. وقت خود را با انجام كارهای صحیح و لذت بخش پر كنید و همچنان ، مانند گذشته ، توكل به خداوند را سر لوحه كارهایتان قرار دهید .
موفق باشید.