پرسش

من دختری هستم چهارده ساله.
هیچكس من را درك نكرده و نمیكند. همین
معلم حرفه ی ما آن روزی كه باید ماكت درست میكردیم.هم گروهای من با من هماهنگ نكرده بودند و چون شماره ی همدیگر را داشتند باهم قرار كار فردا را گذاشتند و من هم بی خبر از همه جا یك عالمه وسایل آوردم و چون نمی خواستم كه
بابایم ضرر نكرده باشد تصمیم گرفتم كه خودم تنهایی ماكت بسازم و معلم ما وقتی كه مهدرم به مدرسه آمد گفت كه دختر شما
با كسی سازش ندارد. و از طرفی مادر من هم منظور من را اشتباهی به معلم گفت و تنها این چیز نبود كه معلم من را تحریك كرد تا این موضوع را بهمادرم بگوید بلكه روزی هم كه به كارگاه رفتیم دختری به نام شیوا جعفری هم در گروه ما بود و دوست داشت كه همه ی كارها را خودش انجام دهد و معلم هم درست وقتی كه من می خواستم كه از حق خودم دفاع كنم سر رسید.تازه نگفتم كه بچه ها خیلی من را اذیت می كنند. به خصوص بغل دستی و عقبی ام ولی باور كنید كه من هیچ وقت جواب كار آنها را ندادم. اما معلم من در اضافه با آن حرفهایی كه به مادرم زد گفت كه دختر شما خیلی فیس و افاده ای است و همچنین مغرور. بطوری كه دوستانش وقتی میخواهند از او یك پاككن بگیرند خیلی با قیافه به آنها میدهد.تازه هم من هرچه فكر كردم این اتفاق یادم نیامد.
حلا شما بگویید جواب دلسوزی برای خانواده
وگرفتن حقم این است؟

پاسخ

دختر عزیزم ،
از نامه ات پیداست كه آدم درون گرایی هستی و خیلی با دیگر دانش آموزان نمی جوشی.
*ببین : خیلی از اوقات ما در مدرسه یا در سایر اجتماعات احساس می كنیم كه كسی به درستی حرف ما را نمی فهمد . اما باید دقت داشته باشی كه" سكوت" یا "خودخوری" و یا "غصه خوردن" مشكل ما را در این مواقع حل نمی كند. البته با توجه با تاریخ ایمیلت فكر می كنم كه این مشكل را پشت سر گذاشته باشی ولی لازم است كه در چنین مواقعی خودت هم با مادرت نزد معلم حاضر شوی و موضوع را برایش توضیح دهی ( معلمت كه نمی تواند از جایی دیگر در مورد شما مطلع شود ) اگر هم فكر می كنی كه نمی توانی با او صحبت كنی ، می توانی با یكی دیگر از معلم هایت كه صمیمی تر هستی موضوع را مطرح كنی و از او بخواهی كه برای معلم حرفه ات شرایط را توضیح دهد. حتی می توانی در مورد بچه های دیگر كه به شكل های مختلف شما را اذیت می كنند برایش حرف بزنی تا متوجه ماجرا شود.*نكته دیگر این است كه از قرار معلوم ، موضوع را برای مادرخودت هم به طور مفصل و كامل نگفته بودی ، چون اگر او می دانست حتماً به معلمت می گفت و او را از اشتباه در می آورد.
*به هر حال امیدوارم از این مورد خاص درس گرفته باشی و نگذاری باز هم به خاطر سكوتت ، در موردت قضاوت اشتباهی شود.
امیدوارم موفق باشی- كارشناس بخش اجتماعی (كد 3 )