پرسش

سلام
بنده از مقلدین آیت ا... بهجت هستم
و می خواستم جواب سوالات مرا بر اساس
نظرات ایشان بیان بفرمایید .
در وضعیت كنونی جامعه ما چگونه می توان
مسلمان واقعی بود و در صف شیعیان علی (ع) قرار گرفت .
چگونه می توان توبه واقعی كرد و بر سر این
قول و قرار تا ابد ماند .
چگونه مرز های واقعی حرام و حلال یا درست و نادرستها ... را دریابیم .
چگونه می توان مسلمان واقعی بود در صورتی كه دور تا دور شما را اشبه رجال و مردمانی گرفته اند كه دیگر معیارشان ایمان
و تقوا و نماز و شهادت نیست معیارشان دنیا و دنیاست .
چگونه جوانی را كه بارها توبه كرده و استغفر ا... گفته ولی به علت نداشتن كار و سرمایه و هزاران نداشته های دیگر دوباره توبه شكسته را می توانم به سوی عمود الدین و ... بكشانم .
چگونه می توان انسانی دیگر یود و دوباره از
صفر شروع كرد .
این غبارها را از روی دیدگان من و هزاران مثل من كنار بزنید .
چگونه جواب جوانی كه بارها سوالاتش را از
طریق من از سایت شما جستجو كرده بدهم
( آیا اگر صد بار توبه بشكنی باز توبه ات قبول است آیا اگر دست بر قرآن مجید بگذاری ولی باز توبه بشكنی باز توبه ات قبول است آیا اگر تویه واقعی بكنم او مرا
می بخشد و مجازاتم نمی كند )
چگونه می توان به جوانها با دستهای خالیشان وعده اردواج داد .
چگونه می توان آموخت به آنها كه ثروتمند كسی نیست كه بیشترینها را دارد
كسی است كه به كمترینها نیاز دارد
از شما خواهشمندم جواب سوالهای مرا
كامل و دقیق بدهید چون از آنها به عنوان
Refrence استفاده می كنم .
و من ا... التوفیق
علی

پاسخ

با سلام و عرض تحیت.
ای كاش همانطور كه خواسته اید می توانستیم جواب این سؤال زا به طور مستقیم از حضرت آیت الله بهجت داشته باشیم تا همگی آن را چراغ راه آینده مان قرارش دهیم؛ اما حضرت ایشان فرصت و توان مزاجی پاسخگویی به همه سؤالات را ندارند. آنچه می آوریم چیزی است كه به ذهن نگارنده رسیده است و البته در نگارش آن گردشی در آنچه از حضرت آیت الله بهجت در اختیار داشت، كرده است، تا حتی المقدور از آن استفاده كند.
برادر محترم! مشكلی كه مطرح كرده‌اید كه چگونه می‌توان در این دنیای آلوده و با این همراهان سست عنصر دچار تباهی نشد و شاكله الهی خود را حفظ كرد، مشكلی است كه حل آن هدف ایمان و تقوایی است كه انبیاء پیام آور آن هستند.
اساساً تمام مراكز دینی ـ چه علمی و چه تبلیغی ـ با صرف امكانات وسیع مالی و انسانی، پس از شناخت اصل دین، درصدد پیدا كردن راه حلی برای همین مشكل هستند، كه چگونه می توان در ناملایمات عالم این دین را حفظ كرد.
با این وجود، در عین پیچیدگی مسئله و ناهمواری راه كه بعضی اوقات غیرقابل حل و غیرممكن الوصول می‌نماید(به دلیل دست اندازها و موانع و دیوارها و سدهای درونی و بیرونی پیش روی آن)، در عین حال بسیار ساده و قابل حل است و آن هم همان اراده قاطع و نیت خالص برای هدایت و طهارت و استعانت خداوند متعال است.
"راه عشق ار چه كمین گاه كماندارانست
هر كه دانسته رود صرفه ز اعدا ببرد"
آری، راه بسیار خطرناك و پر پیچ و خم است، ولی این طور نیست كه امیدی برای طی آن نباشد. البته باید دانست انسان به خودی خود قادر به پیمودن این راه نیست و هر چقدر اراده آدمی استوار و مستحكم باشد، در برابر ضربه‌ها و موانع پیش رو خرد و متلاشی می‌شود و به قهقراء كشیده می‌شود.
"ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند"
و لذا در كنار اراده محكم و نیت خالص توكل بر خدا و استعانت از او ـ به طور مستقیم و یا با واسطه اولیائش ـ لازم است.
"چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدی است
آن به كه كار خود به عنایت رها كنند"
در این جا بعضی به مسئله اراده انسان و قدرت او بر انجام كارها بیش از حد تكیه می‌كنند، و كلاً دیدگاهی اومانیستی و انسان محور از عالم دارند، در حالی كه هم خود شرع می گوید و هم به تجربه بر اهلش ثابت شده است كه به جز كمك گرفتن از خداوند متعال و توجه و عنایت او كاری از پیش نمی‌توان برد.
در بخشی از نامه خود به مسئله توبه اشاره كرده بودید. در این مورد باید گفت كه حتی اگر صد بار هم دست بر قرآن زده شود و بعداً توبه شكسته شود، باز هم می‌توان و باید توبه كرد و به راه درست بازگشت. این به كرات و مرات در قرآن و كلام اهل بیت، به وضوح آمده است.
بعضی از مسائلی كه مطرح كرده بودید (ازدواج، اشتغال ، فقر و نداری) راه حل‌های سیاسی و اجتماعی دارد و ما مسلمانها موظفیم علاوه بر اقدامات فردی و شخصی، با پیگیری مسائل و شركت در فعالیت‌ های مثبت اجتماعی و انتخاب افراد صالح در راه‌ حل‌های سیاسی صحیح و خطوط اجتماعی مناسب و مطالبه آن از مسئولین و حاكمان از طریق تشكل‌های دینی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی به مقاصد و اهداف سازنده و مفید برای رفع مشكلات جامعه و جوانان اقدام كنیم؛ و با ارتقاء آگاهی ها و اطلاعات دینی و علمی خود و دیگران، مسیر صحیح را برای یك حیات معقول و خداپسندانه پیدا كرده و آن را در كل جامعه بسط دهیم؛ و در این راستا، حتما باید با امر به معروف و نهی از منكر نسبت به مردم و مسئولین، چه به صورت فردی و چه به صورت اجتماعی، مسائل را پی جویی كنیم، و لحظه‌ای از آن غافل نباشیم، و در رسیدن به اهداف مقدس از افتادن در ورطه‌های گروه گرائیهای افراطی و یا مصلحت طلبی های دنیایی پرهیز كنیم، و تنها برای خدا و بدون ترس از هیچ قدرت و فشاری به راه خود ادامه دهیم.
مسئولین همه حكومتها بسیار استعداد این را دارند كه در خطر شعارزدگی قرار می گیرند، و از عمل و التزام به اهداف باز بمانند. این وظیفه مردم است كه دائما مراقب و ناظر بر عملكرد آنها باشند.
اما مسئله اخیری كه مطرح كرده اید. مسئله تبلیغ و هدایت دیگران مسئله بسیار حساس و پیچیده‌ای است كه ابعاد اعتقادی و روان شناختی خاص خود را دارد. توجه شما را به چند نكته جلب می كنیم.
اولاً خود مبلغ می‌بایست از آراستگی فكری و عملی ویژه‌ای بر خوردار باشد و از عامل زبان كمتر استفاده كند و با الگوسازی و روشهای غیر زبانی به ارشاد و موعظه بپردازد. امام صادق علیه السلام می فرمایند: «كونوا دعاة الی الله بغیر ألسنتكم» یعنی دعوت كنندگان به سوی خدا با غیر از زبان خود باشید.
هر انسان سالمی وقتی دیدی كه زندگی متدینانه و همراه با ایمان و تقوا، شیرین تر و همراه با آرامش بیشتری است، به آن جذب خواهد شد؛ به شرطی كه خود ما این آرامش را در خود ایجاد كرده باشیم. هیچگاه رضایتمندی اولیای الهی را از زندگی و عالم و حتی در بزرگترین سختی ها دیده اید. اگر همه مؤمنان می توانستیم در حد خود این رضایتمندی را به نمایش بگذاریم، عموم مردم به دنبال راه خدا حركت می كردند. دنیا عالم فریب انسان است در لحظات؛ اما انسان در لحظه باقی نمی ماند، و به طور طبیعی گاه به دراز مدت خود هم می اندیشد، همانطور كه گذشته خود را مرور می كند و از زودگذر بودن لذتهای دنیایی آگاه می شود. در بزنگاه این توجهات ـ به گذشته و آینده ـ و آگاهی های نسبی، كه برای همه مردم پیش می آید، است كه الگوهای آرامش و رضایتمندی می توانند مسیر زندگی آنان را عوض كنند. پس بهترین راه هدایت انسانها همین است كه انسان خود را بسازد. وقتی خود را ساختیم و بنده خدایی شدیم كه همه صفات كمال را دارد، هرگز در عالمی كه ساخته دست او است دلتنگ نخواهیم بود. در مسیری كه او گفته با استحكام و آرامش و خوشبختی گام برمی داریم؛ و همین بهترین تبلیغ برای كسانی است كه با ما آشنایند.
به طور خلاصه عرض می كنیم انسان به طور فطری به دنبال آرامش است، و هر چه می كند برای كسب آن است. اما شیطان او را به آرامش بخشهای موقت فریب می دهد؛ اما چنان نیست كه هیچگاه به این فریب متنبه نشود. انسان در لحظاتی از زندگی به گذشته و آینده خود فكر می كند و می فهمد كه این آرامشهای كاذب نمی تواند او را نجات دهد. اینجا است كه به دنبال آرامشهای باقی و مطمئن خواهد گشت. اولیاء خدا ـ و یا هر كس كه به نوعی در این راه به درستی گام برداشته اند ـ در این بزنگاه ها است كه توجه انسانهای مشتاق را به خود جلب می كنند.
این كه عرفا دین رندانه و بازاری را تخطئه می كنند و در مقابل دین عاشقانه را مطرح می كنند، در حقیقت مدعی آنند كه دین واقعی آرامش، عشق و خوشبختی می آورد، و اگر كسی به این آرامش نرسیده به دین واقعی دست نیافته است؛ و در این مطلب به درستی سخن می گویند. این ترجمان كلام امیرالمرمنین است كه عبادت سه قسم است: عبادت تجار و عبادت عبید و عبادت احرار.
در یك كلام ما باید به همه عالم نشان دهیم كه دین خوشبختی و آرامش می آورد؛ و شرط آن این است كه خود به گونه ای دین دار باشیم كه احساس خوشبختی كنیم.
ثانیاً زمینه لازم را در موعظه باید در نظر گرفت. بعضی از افراد تمایل قلبی به ارشاد ندارند و حساسیت و آمادگی لازم خود را نسبت به فضیلت‌ها از دست داده‌اند، این گروه را باید رها كرده و به افرادی پرداخت كه از قابلیت و فروتنی لازم برخوردار هستند و تمایل به خوب شدن و خوبی دارند. لااقل تا زمانی كه این روحیه را دارند باید به حال خود گذاشت؛ و البته باید امیدوار بود كه فطرت آنان بیدار شود.
ثالثاً در شرایطی كه گمراهی عمومی و آلودگی فراگیر می شود، توجه اصلی انسان باید به این باشد كه ابتدا باید گلیم خود را از آب بكشد ـ «علیكم أنفسكم لایضركم من ضل إذا اهتدیتم»(مائده/105) ـ و در مرتبه بعدی به خانواده‌ و نزدیكان پرداخت.«یا أیها الذین آمنوا قوا أنفسكم و أهلیكم ناراً»(تحریم/6) كه البته ـ همانطور كه گذشت ـ این حفظ حداقل، در جای خود تأثیرات زیادی در هدایت بقیه مردم خواهد داشت.
برای توضیح بیشتر موضوع از دیدگاه ما می‌توانید به كدهای 21936 ، 21911 ،‌ 16031 در تازه‌های مذهبی سایت، بخش مشاوره مذهبی نیز مراجعه داشته باشید.
با گذری كه در پرداختن به موضوع شما به نصائح حضرت آیت الله بهجت داشتیم، به نظرمان رسید كه جناب ایشان در هدایت انسان بر روی مسائلی مانند معصیت نكردن، به هر قیمتی ـ حضور قلب در نماز ـ پیوسته یاد خدا بودن ـ نیت خالص ـ تبلیغ عملی ـ توسل و ساده زیستی تكیه دارند.
برای استفاده از بعضی نصائح و توصیه های حضرت آیت الله بهجت شما را به دو كتاب «برگی از دفتر آفتاب»، نگارش رضا باقی زاده، انتشارات مشهور، قم و«فریادگر توحید»، نشر و تنظیم مؤسسه فرهنگی انتشاراتی انصاری قم ارجاع می‌دهیم كه توسط بعضی شاگردان ایشان جمع آوری شده است.
كامروا باشید.
مشاوره مذهبی ـ قم.