پرسش

نوجوانان و والدین و مربیان بیشتر درچه مواردی اختلاف نظر و مشكل دارند؟ علت این مشكلات جیست ؟ راه حل پیشنهادی شما برای رفع این مشكلات چیست؟ لطفا به طور كامل توضیح دهید. منبع پیشنهادی شما چیست ؟ با تشكر

پاسخ

با سلام.
دامنه ی این اختلاف نظرهابسیار گسترده و متنوع است. در خانواده های مختلف – با در نظر گرفتن سن والدین، شغل آن ها، تحصیلات، اعتقادات، تجارب گذشته ی آن ها (به ویژه تجارب ناخوشایند دوران كودكی و نوجوانی)، وضعیت اقتصادی و ... – متفاوت است. برخی بسیار سخت گیر، مقرراتی و در برخی موارد با گذشت و در پاره ای موارد اهل چشم پوشی، گذشت، فراموش كردن، عدم دخالت و ... هستند – البته هر كدام از این خانواده ها برای خود دلایلی دارند كه اگر بشنویم، منطقی به نظر می آید. این اختلاف نظرها می تواند در موارد زیر باشد:
انتخاب لباس، دوست، ورزش، رشته ی تحصیلی و ...
چگونگی تفریح كردن، درس خواندن، نشست و برخاست، انجام كارهای شخصی و خانوادگی
شیوه ی سخن گفتن، لباس پوشیدن، كوتاه كردن موها، اعتراض كردن، درخواست كردن و ...
جالب این است كه هر دو طرف این "حق" را از آن خویش می دانند و برای گرفتن این "حق" دلایلی دارند. شاید برای حل این مشكل بهتر باشد به نظر دیگری احترام بگذارند. والدین تلاش كنند برخی آزادی های مشروع و منطقی را برای فرزند خویش فراهم آورند. فرزندان هم تلاش كنند حرمت آن ها را حفظ كنند و به خواست های خیرخواهانه ی آنان توجه كنند.
كتاب روان شناسی بلوغ، نوشته ی دكتر هایم جینات، ترجمه ی مهدی قراچه داغی، انتشارات خاتون، كتاب بسیار خوبی است به ویژه برای پدر و مادرها!
برای توضیح كامل تر می توانید از میان آنچه كه به آن اشاره شد چند مورد را انتخاب كنید تا برای شما شرح دهیم.
یك نكته: تجربه ی نسل های گذشته نشان می دهد كه حل كامل این مشكل ممكن نیست. زیرا "دنیای" آنان با هم تفاوت دارد – پدر و مادرها نمی توانند "نوجوانی" كنند و نوجوانا ها هم نمی توانند در ایام نوجوانی، بزرگی و سال مندی كنند – شاید هم بروز برخی مشكلات طبیعی باشد و نباید تلاش كنیم حتماً حل شود. شاید بتوانیم راهی پیدا كنیم كه هر كسی در خانواده، ضمن آنكه به علایق،دلبستگی ها، كارها، تفریح و ... خویش می پردازد، طوری رفتار كند كه دیگران را آزار ندهد. شاید اگر نوجوانان از خود بپرسند نظر پدرم درباره ی این كار من چه خواهد بود؟ آیا بهتر نیست من هم تا حدودی شایط آن ها را درك كنم؟! از سوی دیگر پدر و مادرها سعی كنند دوران گذشته و نوجوانی خویش را به یادآورند – اگر به خاطر آورند! – و تلاش كنند احساسات و آرزوهای دوران نوجوانی خود را به یادآورند، شاید مرور این خاطرات لذت بخش باشد.
نكته ی دوم: شاید پیدا كردن راه های حل این مشكل شاده نباشد. اما یك راه ساده وجود دارد برای اینكه بفهمیم چه كاری در موقع اختلاف نظر درست نیست. مثلاً قهر كردن، كوبیدن در، غذا نخوردن، با عصبانیت جواب دادن، نگرفتن پول توجیبی، به همراه آن ها به مهمانی نرفتن، خدای ناكرده خط و نشان كشیدن، محدود كردن امكانات، تحقیر و مسخره كردن، جواب سر بالا دادن و ....
شما با كدام یك موافق هستید؟!
خدانگهدار