پرسش

باسلام خدمت شما
من در سال گذشته در دبیرستانی تحصیل
میكردم ودرآنجا دوستی پیدا كرده وبا او صمیمی شدم امسال به علت تغییر رشته
مجبور به ترك آن دبیرستان ودوستم شدم
وبه خاطر مسافت منزلمان نیز او رازیاد نمیبینم ولی علاقه ی بسیاری به او دارم و
همیشه در ذهن من است و دوست دارم
همیشه اورا ببینم و با او صحبت كنم كه
این احساس برای من مشكلاتی ایجاد كرده است.به نظر شما چگونه این احساس را كنترل كنم؟با تشكر

پاسخ

سلام، دوست عزیز خوشحالم كه با ما تماس گرفتی.
ببین عزیزم این مسائل در سن شما زیاد اتفاق می افتد ، كه دوستی های این سن را هم می توان تا سالها حفظ كرد و هم می توان آنها را به راحتی فراموش كرد .
بنابراین اگر برای دوستت بیش از یك دوستی معمولی ارزش قائل هستی و در او مواردی را سراغ داری كه اورا دوست مفید و خوبی می بینی، بهتر است سعی كنی او را از دست ندهی و حتی در فرصت های به دست آمده به سراغش بروی و یا این كه از او بخواهی به دیدنت بیاید و همچنین برنامه های مشترك دیگری ( غیر از مدارستان ) می توانید با هم بگذارید كه هم به كار و هدفهایتان نزدیك باشد و هم وقتتان تلف نشود و درضمن همدیگر را هم ببینید.
اما اگر این طور نیست و خیلی دوست با ارزشی نیست و فقط یك علاقه قلبی است كه بین شما است، پس بهتر است سعی كنی كمتر به او فكر كنی و برای این كه عطشت كم شود هر از چند گاهی دیداری با او بگذار ، تا كم كم بتوانی فراموشش كنی .
به امید موفقیت تو .كارشناس بخش اجتماعی