پرسش

با توجه به اینكه در این روزگار و با محیا بودن تمامی وسائل گناه و تشویق دیگران به این موضوع و مورد تمسخر قرار گرفتن كسانی كه نه بصورت یك انسان واقعی بلكه كمی رنگ و بوی مسلمانی به خود می گیرند و نبود یك مرشد واقعی در دسترس كه با راهنماییهای خود جلوی انحراف فرد را بگیرد و همین طور لزوم به انجام كار جهت گذران روزی كه این خود باعث دوری ما از عبادات مستحبی شده است و با توجه به اینكه در آن دنیا برای كوچكترین حركت خود باید ÷اسخگو باشیم به نظر شما باید چه كاری (با توجه به اینكه همه آدم را به گناه تشویق می كنند)باید كرد تا حداقل ضرری رنگ و بومی آدمیت به خودمان بگیریم

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست محترم!
همین كه درد دین دارید، خوشنود باشید و قدر خود را بدانید، كه همین احساس نیك بالاخره راه را به شما نشان خواهد داد.
گرچه در زمانه ما تزیین گناه و تشویق به آن زیاد است، و انواع تكنولوژی ـ مثل سینما، ماهواره، اینترنت و... ـ در خدمت تزیین دنیا و فریب انسان قرار گرفته است، اما شاید نتوان به طور قطع گفت انسان های زمانه ما امتحانی سخت تر از همه افراد بشر در زمانه های گذشته را می دهند. "یوسف"ها و "آسیه"ها و "مصعب"های زیادی در تاریخ بشر بوده اند، كه شرایط ویژه گناه بر آنان تحمیل شده، اما سرفراز بیرون آمده اند.
این نكته را از یاد نبرید كه به همان میزان كه شرایط بد می شود، دستگیری های الهی هم مضاعف می شود. توسل صادقانه یك یوسف در هنگامه فریب زلیخائی بسیار زودتر پاسخ می گیرد، تا دعای یك انسان در شرایط عادی.
در كنار مردم، همیشه اولیائی از خدا هم یافت می شوند كه رفاقت با آنان یا ملاقات كردن آنان موجب تقویت اراده به نیكی و خیر می گردد.
یكی از برنامه های عملی شما می تواند حضور در مجالس و محافلی باشد كه چنین افرادی بیشتر آنجا هستند؛ مثل مجالس دینی، مشاهد مشرفه و...
گاهی رفتن به جمكران قم، یا شركت در نماز جماعت آیت الله بهجت و هر چند مدت یك بار سفر به مشهدالرضا(ع) و... می تواند فضای ذهنی شما را لااقل تا مدتی سالم نگه دارد. هر وقت هم دوباره زنگاری بر قلب خود احساس كردید دوباره این عمل یا اعمال را تكرار كنید. در این محافل قدسی غیر از فضای ملكوتی این مجالس، آدم های با اخلاصی را می یابید كه دیدن آنان شما را به پاكی های بیشتر ترغیب می كنند.
از همین رو فرموده اند: نگاه به چهره عالم ربانی عبادت است و مانند آن...
كار اجتماعی را نیز با تسلط بر فكر و نیت می توان به بهترین عبادت تبدیل كرد؛ ولو همكاران به دنبال نان و نام یا هر امر دنیایی دیگری آمده باشند، شما می توانید همان كار را با انگیزه ای الهی انجام دهید و ثواب بسیار ببرید.
استاد ما آیةالله جوادی آملی می فرماید: "یك قسمت عبادات فردی، كه واجب است، حتما باید انجام بگیرد، و قابل تغییر و تبدیل و قابل نیست؛ اما اگر بخواهیم مستحبات فردی را نسبت به خدمات اجتماعی بسنجیم، مثلاً اگر انسان مشغول خدمتی است كه جامعه را در راه صحیحی وارد می كند و دل های عده زیادی را به دین و خدای سبحان نزدیك می كند، البته این اثرش خیلی بیشتر است. اگر كسی با خواندن نماز مستحبی و یا روزه مستحبی از خدمات عمومی كه دل های عده ای را به سمت دین می كشاند محروم شود نباید این كار را بكند و باید كار اجتماعی را انجام دهد كه اثرش بیشتر است.(توصیه ها، پرسش ها و پاسخ ها در محضر حضرت آیت الله جوادی آملی، ص36ـ35)
در تقویت این انگیزه و تذكر مداوم می توانید از كتاب ها یا نوار و سی دهای اساتید خوب و ارزشمند اخلاق بهره ببرید.
با التماس دعا.
مشاوره مذهبی ـ قم.