پرسش

مینیاتور چگونه هنری است؟چند هنرمند در
این رابطه را معرفی كنید./

پاسخ

با سلام.
نوعی نقاشی كه شیوه ی پرداختن آن قدیمی است. از مشخصات این هنر دقت در آراستن و پیراستن جزئیات و عموماْ كوچكی نسبی اندازه ی تصویر است. واژه ی مینیاتور از كلمه ی لاتینی “مینیوم” (minium) به معنای سرنج و سنجرف گرفته شده است. زیرا در قرون وسطی حاشیه ی صفحات كتاب های خطی را با رنگ این ماده زینت می دادند. بعد ها هر گونه نقاشی كوچك به این نام خوانده شد.
تاریخچه ی هنر مینیاتور در ایران سابقه ی طولانی دارد. معمولاْ تاریخ هنر مینیاتور در ایران را به سه دوره ی عهد مغولی، عهد صفویه و دوره ی معاصر تقسیم می كنند (فعلاْ از شرح این سه دوران به دلیل طولانی شدن پاسخ خودداری می كنیم). یكی از مهم ترین آثار مینیاتور به جا مانده ی ایرانی، شاهنامه ی بایسنقری است كه به امر نواده ی تیمور نقاشی شد ( این كتاب در كتابخانه ی كاخ گلستان نگه داری می شود).
كمال الدین بهزاد، بزرگ ترین مینیاتورساز ایرانی است. وی در زمان تیموریان كار خود را آغاز نمود و شاهان صفوی نیز او را گرامی می داشتند.
شاه عباس صفوی رضای عباسی، مینیاتوریست عهد خود را بسیار حمایت نمود و لقب “ عباسی” را به او بخشید. بیشتر مینیاتور های آن زمان، به ویژه نقش های “چهلستون” و “عالی قاپو” و دیگر بناهای شاه عباسی، به دست رضای عباسی یا شاگردان وی ترسیم شده است.
حسین بهزاد، از مینیاتوریست های بنام ایران است.
میرزا هادی خان تجویدی و رسام ارژنگی از دیگر مینیاتوریست های معروف ایران می باشند.
مینیاتور سازی در ایران تحولات زیادی داشته است و این هنر از هنرمندان چین، هند و مغولی، تأثیرات زیادی پذیرفته است. مینیاتورهای كنونی و معاصر، توجه خاصی به چهره ها و زیباسازی و لطیف سازی آنها دارد و موضوع بیشتر آنها از آثار كهن و اشعار گویندگان قدیمی، مانند حافظ، سعدی و خیام الهام گرفته است.
خدانگهدار و آرزومند سالی خوب برای شما.