پرسش

سلام علیكم
باعرض خسته نباشید سوالی درخصوص مطلب حضرت علی ع در مورد عقیل داشتم و آن اینك حضرت در یكی از خطبه های نهج البلاغه درمورد عقیل می فرماید : ازمن تقاضای گندمی از بیت المال خواست و من آهنی را گداختم و به بدن او نزدیك كردم ((( فاحمیت له حدیده ثم ادنیته من جسمه ))) آیا این كار قصاص قبل از جنایت نیست خواهشمند است در خصوص این سوال بیشتر توضیح دهیدویاآدرسی برای مطالعه دراینترنت معرفی نمایید چون در شرحهای نهج البلاغه به این جواب برخورد نكردم
باتشكر

پاسخ

همانطور كه در خطبه 215 ملاحظه می كنید چنین آمده است: « فأحمیت له حدیدة ثم أدنیتها من جسمه لیعتبر بها ... أتئن من حدیدة أحماها إنسانها للعبة، و تجرنی الی نار سجرها جبارها لغضبه...» یعنی پس آهن پاره ای برای او سرخ كردم سپس نزدیك آن بردم تا عبرت گیرد... آیا از آهن پاره ای كه آدمی آن را برای بازی خود سرخ كرده است ناله می كنی، و مرا به سوی آتشی كه خداوند قهار آن را برای خشم افروخته می كشانی؟...
آنچه از مطالب فوق فهمیده می شود این است كه امام(ع) آن آهن حرارت دیده را فقط نزدیك برادرشان عقیل برده اند نه اینكه او را سوزانده باشند، چرا كه تعبیر آورده شده به « ادنیتها من جسمه»، و همچنین به قرینه جمله« احماها انسانها للعبه» (آهنی كه انسان برای بازی خود سرخ كرده)، همگی قرینه بر این است كه آن آهن را به نزدیك او برده اند. و این نوع برخورد حضرت نیز شاید برای این است كه عقیل نابینا است و بهترین راه برقرار نمودن ارتباط و تفهیم مسائل به او از طریق حس لامسه می باشد، بنابر این امام علی(ع) هیچ صدمه ای به او نزده اند تا بخواهد مصداق قصاص قبل از جنایت باشد.
به علاوه هر خراش و لطمه ای و هر سختی كه بر دیگی وارد می آوریم مجازات نیست، بلكه می تواند به جهت تعلیم دادن و برورش غیر باشد. مگر معلمی كه با سر مشقی دشوار كودكی را به سختی می اندازد، در مقام مجازات كردن او است!؟
پیروز باشید.