پرسش

اولین جمله ای كه حضرت آدم گفت چه بود؟
در قیامت شفاعت كبرا برای كدام معصوم است؟
نخستین كسی كه دانه تسبیح درست كرد كه بود؟
چرا باید وقت دعا دستها را به سوی آسمان بلند كنیم در حالیكه خدا همه جا هست؟

پاسخ

دوست عزیز!
ما گمان می كنیم سؤالات شما سؤالات مسابقه ای است. با عرض معذرت، دوستان شما در بخش مشاوره مذهبی، مسئولیت پاسخگویی به سؤالات اعتقادی و معارفی را دارند، و فرصت پاسخ دهی به سؤالات مسابقات را ندارند. از طرفی اگر ما به سؤالات مسابقه جواب دهیم موجب می شود كه غرض و هدف از برپایی مسابقه كه آشنایی شركت كنندگان با مطالب و كتب جدید است تأمین نشود. از این رو به نظر می رسد شایسته باشد كه شما خودتان به كتب اسلامی كه در زمینه های مختلف تهیه مراجعه نموده و هم با مطالب دیگر آنها آشنا می شوید و هم آنچه به دست می آورید دسترنج تلاش و كوشش علمی خودتان است، و بر آموزه های شما بیش از پیش می افزاید.
اما در مورد قسمت آخر سؤالتان باید گفت:همانطور كه می دانید خداوند دارای مكان نیست، و به هر جهت كه رو كنیم به سمت و سوی خداوند است، كما اینكه قرآن كریم می فرماید: «فأینما تولوا فثم وجه الله» (بقره/115)
بنابر این ما كه برای دعا كردن دست به آسمان می بریم هیچگاه اشاره به مكان الهی است، بلكه برای این است كه ما بایست در خود حالت تضرع و دعا ایجاد كنیم. ما باید زمینه دعا و درخواست را در درون خودمان به تصویر بكشیم. حالت درخواست و دعا به نوعی در دست دراز كردن به سوی آسمان است. این حالت آن روحیه تضرع و دعا را در انسان بیشتر می كند. البته چه بسا آسمان چون حاكی از بلندی و رفعت مقام دارد انسان این بلندی و رفعت مقام را شایسته خداوند می داند، بدون اینكه نظری به این داشته باشد كه بخواهد برای خداوند جایگاهی تصور كند.
در این زمینه روایاتی از ائمه اطهار(ع) نیز وارد شده است.
برای اطلاع از این روایات می توانید به كتاب بحار الانوار، ج 90، باب آداب الدعاء و الذكر، ص 307 مراجعه نمایید.
پیروزباشید.
مشاوره مذهبی _ قم.