پرسش

با عرض سلام و خسته نباشید .
من پسری 17 ساله هستم كه موضوعی است كه مدتها فكر مرا به خود مشغول كرده است و از هر كدام از معلمان و ... میپرسم نمیتوانند جوابگو باشند و یا تفره میروند .
سوال من راجع به حضرت علی اصغر (ع) میباشد .
همانطور كه میدانید خداوند انسان ها را وارد زمین كرده تا آنها را مورد ازمایش قرار دهد و بر اساس آن در جهان باقی به آنها ارج و منزلت دهد . اما علی اصغر هرگز وارد دنیای آزمایش نشد تا در آن تصمیم بگیرد و تصمیماتش باعث شود كه خداوند به او جایگاهی دهد چون تصمیمات انسان است كه به او ارزش میبخشد یا از ارزش او میكاهد . به عقیده من این دور از عدل خداوند است كه چنین منزلتی را به او داده است . شاید شما بخواهید بگویید كه او فرزند امام حسین (ع) بوده ولی حضرت موسی و آدم نیز فرزندانی داشته اند كه گمراه شده اند . همچنین چه علی اصغرتر هایی كه در همین دوره خودمان و به طرز بسیار فجیح تری كشته شده اند ولی از آنها یادی نمیشود و حاجتی نیز نمیدهند !
شاید هم بگویید كه او در هدفی والا كشته شده اما من میخواهم بدانم كه ایا این انتخواب خود او بوده و اگر كودكی دیگر (مثلا من ) در این موقعیت قرار میگرفتم با او تفاوتی میكردم . خلاصه آن كه من اعتقاد دارم كه یا مردم در اشتباهند و بین علی اصغر و كودكان دیگر كه به هر نحوی قبل از رسیدن به سن تصمیم گیری فوت كرده اند تفاوتی نیست و در غیر این صورت من این را عدل نمیدانم . لطفا پاسخی قانع كننده به من بدهید .
متشكرم

پاسخ

اولا، شایان ذكر است كه همه فضاءل به دست خداست. خداست كه می تواند به هر كس كه خواست فضیلتی بدهد و همه را به آن دعوت نماید.
آنچه با عدل الهی ناسازگار است این است كه كسی را بی جهت عقاب كند و جایگاه كمتری از مقام واقعی خود بدهد، والا تفضل نیاز به دلیل ندارد.
تازه باید توجه داشت كه مقامات انسانی همگی به خواست خدا تعریف می شوند.
لذا كاملا منطقی است كه خداوند به كودكی شیر خوار مقامی بدهد كه پیرمردی نیكوكار به آن مقام نرسیده باشد. برای بهتر تصویر كردن مسئله به این توجه كنید كه
همه عالم مخلوق خدا است؛ و از جمله این مخلوقات خداوند نظامات حاكم بر این عالم می باشد، كه یكی از این نظامات مقاماتی است كه ما در این عالم فرض می كنیم. بله خداوند از نظامی كه خود آفریده تخلف نمی كند. "لا تبدیل لخلق الله"
ثانیا، در روایات است كه وقتی كودكی می میرد، در عالم قیامت مورد آزمایش واقع می شود. بر اساس جوابی كه خواهد داد، جایطاه او در قیامت معلوم می شود.
با این حساب چه اشكالی دارد كه مقام حضرت علی اصغر را پیشاپیش بر ما معلوم شده باشد. یْعنی خدا به ما خبر داده باشد كه او در امتحان روز قیامت سربلند بیرون خواهد آمد.
پس منطقا اشكالی بر این نیست كه مقام علی اصغر(ع) مقامی والاتر از دیگران باشد.
ثالثا، عبدالله بن الحسین(ع) كه به علی اصغر شهرت پیدا كرده، كودك شیرخوار امام حسین(ع) بوده كه در واقعه كربلا به شهادت رسیده است.
از جهت كودك بودن او، و همچنین در نحوه به شهادت رسیدن ایشان، صحبتی نیست. و حتی در این مسئله كه این حضور و آن شهادت بدون اختیار و بدون قابلیت امتحان الهی بوده، هم اصراری نیست، ولی مطالبی، در این موضوع، مهم به نظر می رسد:
1) ایشان در خاندان منحصر به فردی متولد شده و ریشه و اصالت او به انسانهایی برتر و با فضیلت می رسد. پدران او در میان بنی آدم برگزیده اند.
او فرزند امام حسین(ع) و از نوادگان رسول گرامی اسلام(ص) است. فضیلت این خاندان بسیار برتر از خاندان حضرت موسی است. پیامبراكرم(ص) از همه پیامبران الهی افضل و برتر می باشد؛ خاندان عصمت و طهارت [فاطمه زهراء(س) و ائمه اطهار(ع)] نیز از پیامبران دیگر و خاندان آنها برتر و والاتر بوده و از حیث مقام و رتبه پس از رسول اكرم(ص) قرار دارند. البته این بدان معنا نیست كه در اولاد غیر معصوم این بزرگواران هیجكس به خطا نرفته و احیانا مورد عقاب الهی قرار نمی گیرد، ولی قابل انكار نیست كه فرزندان این خاندان حس احترام را در انسان برمی انگیزند. ما در عزاداریهای خود، لااقل، این حس احترام را انتقال می دهیم.
2) در روایات اسلامی توصیه به اكرام و حرمت گذاردن نسبت به خاندان پیامبر گرامی اسلام(ص) و ذریه آن حضرت شده است.
از جمله، در روایتی از نبی اكرم(ص) آمده: «حقت شفاعتی لمن أعان ذریتی بیده و لسانه و ماله» یعنی كسی كه ذریه مرا بوسیله دست و زبان و اموال خود یاری نماید، شفاعت من در حق او ثابت است.
همچنین در روایت دیگری از آن حضرت آمده: « أكرموا أولادی، الصالحون لله، الطالحون لی» یعنی به اولاد من احترام كنید. اگر صالح باشند، به راه خدا كمك كرده اید. و اگر غیر صالح باشند، به من احترام كرده اید.
و باز فرمودند: «من أكرم أولادی فقد أكرمنی» یعنی كسی كه به اولاد من احترام كند به من حرمت نهاده است.(مستدرك الوسائل، ج12، ص376 _ به نقل از جامع الاخبار، ص 163 و 164)
حضرت در این دو روایت سفارش به احترام و اكرام نسبت به اولاد و ذریه خود نموده، و حتی اكرام و احترام به آنها را در حد اكرام و احترام به خود دانسته اند.
در روایت دیگری امام رضا(ع) به نقل از اجداد بزرگوارشان، به نقل از امیرالمؤمنین(ع)، و ایشان نیز از رسول گرامی اسلام(ص) چنین نقل می كنند كه فرمودند: «هر كس عمل خیر و خدمتی در حق یكی از اولاد عبدالمطلب انجام دهد و در دنیا اجر و مزدش داده نشود، من در روز قیامت كه او را ملاقات می كنم اجر و پاداش او را خواهم داد.» (مستدرك، ج 12 ، ص 373 – صحیفةالرضا(ع)، ص 80 ، حدیث 201)
بر این اساس ذكر مصائب حضرت علی اصغر _بدون توجه به فضائل واقعی ایشان _ لااقل حرمت گذاردن به پیامبر اكرم است.
3) در روایات در زیارت آن شهید خردسال چنین آمده: «السلام علی عبدالله بن الحسین، الطفل الرضیع، المرمی الصریع، المتشحط دما، المصعد دمه فی السماء، المذبوح بالسهم فی حجر أبیه، ...» ( بحارالانوار، ج 45، ص 66 – ج 98، ص 235 و 269 و 317 – مثیرالاحزان، ص 70 – الإقبال، ص 574 )
یكی از افرادی كه امام حسین(ع)خون او را به سوی آسمان پاشید و آن خون دیگر به زمین برنگشت، خون گلوی علی اصغر(ع) بوده است.
این شاید به نوعی بر فضیلت آن جناب، و یا لااقل بر لزوم ذكر او و احترام به او، دلالت داشته باشد.
اگر با دیگرانش بود میلی چرا جام مرا بشكست لیلی؟!
4) اگر از همه اینها هم صرف نظر كنیم، چنین می توان گفت كه بیان مصائب امام حسین(ع) و سوگواری در مصائب آن حضرت از وظائف یك مسلمان بویژه پیروان اهل بیت(ع) می باشد. ذكر مصیبت امام حسین یادآوری اسلام اصیل و تفاوت آن با جریانی است كه به نام اسلام، بزرگترین ضربه ها را به دین و آیین زد. این ادامه راه امام(ع) در امر به معروف و نهی از منكر است.
در همین راستا ذكر و بیان شهادت فرزند شیرخوار ایشان نیز یكی دیگر از مصائب امام(ع) بوده، و لذا مسأله ای قابل هضم است. به عبارت واضح تر این عمل وظیفه ای است كه ما برای زنده نگاه داشتن واقعه كربلا داریم.
پیروز باشید.